Stach Kropiciel, 14.04.1924
Wachtyrz prezyntuje ślōnske artykuły ze starych cajtōngōw przepisane do alfabetu ślabikŏrzowego. Trzeba je rozumieć we kōntekście historycznym i niy przedstawiajōm ône ôpiniji ôd redakcyje.
Szanowni czytelnicy „Gościa Niedzielnego” zapewnie sobie myśleli że Stach Kropiciel ich wywiōdł w pole, bo tak długo nie dowo ô sobie znać, choć to w pierwszej gawyńdzie uroczyście zapowiedzioł.
Nie dziwia sie, gdy mnie tak prziwitocie, bo jednak bardzo dużo czasu upłynyło, niżym sie znowu ôdezwoł. Ale nie jest już to moja wina, bo na Zapusty wyrznōnłech gawynda i myślołech sobie, że sie ôna dostanie do „Gościa”, a żech sie tu dowiedzioł, że moja gawynda w drodze z Katowic do Mikołowa znikła i przepadła jak kamiyń we woda.
A poruszyłech w tej gawyńdzie rōżne sprawy, na ktōrech podczas zapustōw patrzoł. Bo musza prziznać, że latoś mieliśmy prawdziwe szalōne gody, przi ktōrych i kapsa i głowa szalała. Bo brewider każdymu rzekna, że mi sie to nie widziało, iż niektorzi panoczkowie a potym za nimi i niektorzi robotnicy sobie bale w sobota wieczorym urzōndzali – hulali cało noc aż do rana a kedyśmy szli na jutrznia do kościoła, to ci ze szychty pijani z hałasym wracali a potym aż do południa w pierzinach leżeli. A nawet jak mi mōj kumotr Francek Grzib z Pniokōw pod Krōl. Hutōm pisze, urzōńdzili sobie kupcy bal w czwortek wieczorym i tańcowali aż do piōntku rana. Szkoda że mie tam nie było, bo by im był mōj synkaty po grzbiecie ôberka zatańcowoł. To istno ôbraza Bożo.
Dalszŏ tajla artykułu niżyj
Mōj Boże, jak człowiek w chałupie siedzi, to nic sie nie dowie – ale jak jyno wyruszy na wynder to patrzi na dziwolōngi ô ktorych sie mu nigdy nie śni. Bo włōczyłym sie w tym ciynżkim mrozie po świecie, aby sie przijrzeć jak to ludziska sie majōm. I tuplikuja wōm kochani czytelnicy że niektorzi panowie a zwłaszcza paniuchny sie źle majōm – bo nie starczy im na to, aby sie dobrze ôkryć i prziodziać. Boch był z mojim swokym Jyndrōm na balu w Katowicach i widziołech jak to panuchny miały take bluzki bez rynkowōw a na piersiach i plecach tak wykrojōne, żeś widzioł wiyncej miynsa niż u masarza na targu. Suknie miały krōtke a na boku z prziporym, żebyś mōgł dobrze widzieć jake mo nōżki i łydka. A tu nie było sie z czym przekazywać, bo niejedna miała nogi krziwe i ôkrōngłe a na ramiōnach brodowki. Mōj swok i jo parskaliśmy śmiechym i chciołech zrobić skłodka na dokupiynie materyji, ku lepszymu ôkryciu niepōnyntnego cielska. Jednak też to niektōrzi ludzie sōm podobni do małpy. Co widzi u jakisik tam ulicznicy francuskej, abo niymieckej to też musi mieć, bo jakby to mogła być bildowano jak nie jest modern – ale cōż, kedy dzisioj nie wszystko co modern jest przistojne i uczciwe.
Słyszołech, że we Warszawie, no a i w inkszych miastach też, chcieli niektōrzi urzōńdzić w poście hupsztyki, bo jeszcze mało mieli w długim karnawale – ale Czcigodny ksiōndz kardynał Kakowski z Warszawy ôstro przeciwko tymu wystōmpił i słusznie, bo teraz jest czas świyntego postu a kto hulał w czasie zapustnym, niech teraz sie skupi do modlitwy i pobożnych ćwiczyń z czego także chce korzistać idōnc na nabożyństwo drogi krziżowej uniżōny Wasz sługa
Stach Kropiciel.
