St Andrews
St Andrews
Kajniekaj se zdŏ kans modych widzieć
Nie zdŏ se prawie nikaj padać
Iże ôni wiydziejliby wiancyj
Niżby miejli we łebie.
Taki sztereotyp.
Komyntieruj,
Bo trza komyntŏrzōma
Se ukŏzać ludziōm
Ftorzi żŏdnygo pojynciŏ niy majōm
Ô naszym istniyniu.
Sam u Sankt Andreasa
Ech przilŏz posuchać
Szumu sztudynckich grupōw
Ftore se przesuwajōm gehwegami
po tych dugich a szyrokich drōgach
Choby to bōł plac.
Nordôjropyjski charakter chaupōw
– wymiyszany z angylskim stylym bürgerhäusrōw
z turmōma z kamiōna –
wypyłniōny je słōnca blaskym
ftory ôkłŏdŏ mie po skōrze
a spowolniŏ mojy ruchy do lyniwygo minimōm.
Zmoczōny blaskym morskygo słōnca ujśmiych ludzi,
ftorzi przełażōm przedymnōm
Kaj mie i tak nikaj nie widzōm.
A jŏ żijam a genießujam tyn momynt
Jako beobachter, jako geist, jako reisender
Ftorego niy trza znać.
Ja, krōm tygo je to nützlich, kommentirowac direkt pod werkym na Wachtyrzu, coby komyntòrze sie niy rozsioly Po colkim internecu! Komyntòrze tyz dycko wert czytowac, a respōndowac, coby kultywowac ślōnskõ idyjõ