Przyszłość Śląska – rozmowa z Marcinem Melonem

Już w najbliższy piątek na Stadionie Miejskim w Tychach odbędzie się ważne wydarzenie dotyczące śląskiej edukacji regionalnej. To finał czwartej edycji Wojewódzkiego Konkursu Wiedzy o Regionie „Silesia Incognita”, pierwotnie planowany na kwiecień 2020, jednak przełożony z powodu pandemii. Organizatorami konkursu są Muzeum Miejskie w Tychach oraz tamtejsza Szkoła Podstawowa nr 37 im. Kornela Makuszyńskiego, w której pracuje pomysłodawca imprezy, Marcin Melon.

Wachtyrz: – Trocha my sie latoś naczekali na finał „Silesia Incognita”, pra?

Marcin Melon: – Toć. Plan bōł taki, co bajtle, kere wygrajōm, miały już być downo nazod z wycieczki do Brukseli, bo tako, jak wiycie, je głōwno nagroda. Nale frechowny korōnawirus miōł inksze plany, do kerych musieli my sie dostosować. Terozki mōmy nadzieja, co we wrześniu zakōńczymy czworto edycjo, a piōnto, już normalnie, szafnymy na wiosna 2021.

– Przōdzij nagroda głōwno czyli rajza do Brukseli fundowōł Marek Plura.

Dalszŏ tajla artykułu niżyj

– Nale Marek, jak kożdy wiy, wykludziōł sie z Europarlamyntu do polskigo Senatu, beztōż musieli my znojś nowego patrōna hōnorowego. Jo ôd poczōntku wiedziōł, co to musi być Łukasz Kohut. Łukasz godo sōm ô siebie, co ôn je rock’n’rollowo dusza, a jo myśla, co Silesia Incognita to je tyż tako trocha rock’n’rollowo edukacjo regiōnalno. Prziznōm, co Łukasza przōdzij żech niy znoł. Trefiyli my sie dziepiyro pora tydni nazod, jo, ôn i frele z tyskigo Muzyjum: dyrektorka Ola Matuszczyk i kierowniczka Agnieszka Woszczyńsko. Zjedli my ôbiod (jo nudle, a ôn “tradycyjno” ślōnsko pizza) i jużech wiedzioł, co tyn chop mo ślōnskość głymboko w sercu i lepszego patrōna hōnorowego niy znojdymy.

– Durś tela chyntnych żeście latoś mieli?

– Toć, bezma sto bajtli, ze Ślōnska i niy ino. Moga pedzieć, co latoś we finale bydymy mieć tyż manszaft z Altrajchu, czymu żech je rod. Nasze zocne jury miało ciynżko, nale yntliś wybrało trzidziści drużyn, kere zagrajōm we finale na Sztadionie we Tychach. Tak, jak żech pedziōł, bydymy sam mieć szkoły ze cōłkigo Hajmatu.

– Po jakymu Silesia Incognita je inkszo ôd reszty konkursōw?

– Bo my żodnymu niy chcemy udowodniać żodnyj pseudo-prowdy. Sam żodyn niy fandzoli ô ôdwiecznyj polskości Ślōnska, ani ô “gwarze”. Za to chcymy pokozać tyn efekt “Wow!”, efekt “Jezderkusie!”. Chcymy, coby te bajtle yntliś pedziały same do sia: “Jezderkusie! My to mōmy ale szczynście, że miyszkōmy prawie na Ślōnsku!

– Jedna rzecz durś mi niy dowo spokoju, po jakymu kōnkurs mianuje sie “Silesia Incognita”?

– Bo my już spokopili, co nasz Ślōnsk to je fest tajymniczo tajla świata, im wiyncyj jij ôdkrywomy, tym bardzij widzymy, wiela sam jeszcze durś je do ôdkrycio. I mōm nadzieja, co te bajtle, kere dostały sie do finału, tyż już to spokopiły. Jo to wiym, co kożdy z nich już chyciōł tego bakcyla i rod bydzie poznować swōj Hajmat. Dejcie sie pedzieć, te bajtle to je prziszłość Ślōnska. Za dziesiynć abo dwajścia lot, bydōm tukej gospodorzami.

– Dziynkujymy Wōm, a ô wynikach finału Czwortyj Edycji “Silesia Incognita” napiszymy we Wachtyrzu hned.