Malowano historyjo Ślōnska: Bitwa pod Lutyniōm
Batalijo pod Lutyniōm ze 5 grudnia 1757 roku to była jedna ze wczasnych bitew trzecij wojny ślōnskij. Dziesiyńć kilōmetrōw ôd Wrocławia trefiyły sie armijo ôd Fridricha Wielkigo ze 33 tys. wojokōw i roz tako armijo austryjacko, co niōm kōmandyrowali princ Karol Lotaryński i fyszt Leopold Joseph von Daun.
Fridrich znoł teryn moc lepij, a jego wojocy byli lepij wyszkolyni, tōż dziynki tymu mōg ôszydzić Austryjokōw, co bez pora godzin myśleli, iże nojważniyjszo walka dzieje sie z jednyj strōny pola bitwy.
W tym czasie armijo prusko z wiynksza przeniosła sie na drugo strōna, za małe pagōrki, i zatakowała szagim porzōndkym (niym. „Schiefe Schlachtordnung”, ang. „oblique order”).
Prusocy wtynczos w siedym godzin rozniyśli austryjocko armijo, co ze swojich 66 tysiyncy straciyli jedna trzecio: 3 tys. zabitych, 7 tys. rannych i 12 tys. chycōnych do niywole.
Dalszŏ tajla artykułu niżyj
Bitwa pod Lutyniōm widzi sie za jedno ze nojwiynkszych taktycznych zwyciynstw ôd Fridricha Wielkigo. Za dwa dni krōl już ôblygoł Wrocław i miasto sie poddało zaroz przed Świyntami, 19 abo 20 grudnia.
Ôbrozek na wiyrchu: Carl Röhling, Bitwa pod Lutyniōm. Prusocy atakujōm wyłōm we austryjockim szyku.
