Konkurs ku pamięci Josepha von Eichendorffa #6

Koło Gospodyń Wiejskich

Ligota Łabędzka

kgwligotalabedzka@gmail.com

          Klub Twórców Górnośląskich

KARASOL

 

Dalszŏ tajla artykułu niżyj

zapraszają do udziału w konkursie ku pamięci Josepha von Eichendorfa i dla popularyzacji jego spuścizny.

W okolicach 10 marca 2023 przewidujemy finał konkursu o Josephie von Eichenedorffie.

Do tego czasu na wachtyrzu.eu będziemy publikowali pytania i odpowiedzi

przygotowane na finał.

Pytania i odpowiedzi są w trzech językach.

W finale planujemy  jedynie zagadnienia uprzednio opublikowane na wachtyrzu.eu.

Finał zostanie przeprowadzony jako gra planszowa.

Punkty zdobyte  w finale będą zależne od języka wylosowanego  pytania

(polski x 1,niemiecki x 2, śląski x 3). Dopuszczamy  odpowiedzi w dowolnym języku.

Zasady kwalifikacji do finału ogłosimy  26 listopada 2022.

Konkurs pomyślany jest jako zabawa literacka, a więc można nadsyłać pytania: lubina@interia.pl

 

Pytania (część szósta)  22./23.. października 2022

 

16.a. Warum fiel die Entscheidung zur Fortsetzung des Studiums in Heidelberg?

Im Mai 1807 fiel die Entscheidung zur Fortsetzung des Studiums in Heidelberg, um nach der begonnenen Belagerung der benachbarten Stadt Cosel durch napoleonische und bayerische Truppen den kriegerischen Ereignissen zu entgehen.

 

2.a. Z jakiej rodziny pochodziła matka Eichendorffa?

2 B. Kto odziedziczył Zamek Lubowitz?

Matka poety pochodziła ze śląskiej rodziny szlacheckiej, z której majątku odziedziczyła zamek Lubowitz.

 

48.a.  Kej i po jakymu zemrził Eichendorff?

Eichendorff zemrził 26 listōpada 1857 roka ło gōdzinie 17:00 we wiyku 69 lôt na zapôlynie hośli, zapôlynie pucōw.

Tłumaczył: Ojgyn z Pnioków

 

Jak interpretować poniższe fragmenty? Co można powiedzieć? Czego można się domyślić?

 

„‘Marmurowy posąg’ Eichendorffa, mimo że poeta nigdy nie był w Italii, a tym bardziej w Lukce, w przedziwny sposób oddaje atmosferę Toskanii – nawet tej dzisiejszej. Stare toskańskie miasta zachowały swój prawie niezafałszowany charakter średniowieczno-renesansowej substancji architektonicznej pyszniącej się fasadami zdobionymi marmurowymi elementami. Bliskość białych, marmurowych gór w okolicach Carray i niezliczone warsztaty kamieniarskie oraz pracownie rzeźby pozwoliły zbudować miasta takie jak Lukka, Florencja, czy Pizza. Tutaj nie oszczędzono kosztownego materiału, jakim jest najpiękniejszy biały, zielony, czarny, różowy i czerwony marmur. Poczucie ciągłości kultury i historii sprawia, że Toskańczycy do dziś posiadają zmysł łączenia w jedno religii ze sztuką. Afirmują życie z jego wszystkimi elementami: miłością, rodziną, śmiercią.”

 

Marzec 1807 r.

Dnia

3 wcześnie rano udałem się do Ganiowic, gdzie zastałem tylko żonę dzierżawcy. Porozmawialiśmy io Philippinchen. Pojawił się także pan Klein. Po skromnym sniadaniu z winem wróciliśmy w dwójkę w gęstej mgle do domu. Odra wylała.

4 koło południa przyszli do nas w odwiedziny dwaj podchorążowie – von Hantke i von Pluczinsky. Ten drugi dobry      i serdeczny.

8 przez całe popołudnie zabawialiśmy się w jadalni w celowanie z procy – my, dwaj oficerowie oraz Aloys i Klein. Klein miał twarz rozbawioną, a Aloys jak furiat. Wieczorem patrzyliśmy przez lunetę.

9 rano pojechaliśmy wszyscy do Raciborza na na jarmark. Mama z oficerami                 w pierwszych saniach, my obaj i Klein          w drugich, czterokonnych, staromodnych.

Kto tłumaczył Eichendorffa na język śląski?

Czyjego autorstwa może być poniższy  przekład?

Winternacht

Verschneit liegt rings die ganze Welt,
Ich hab’ nichts, was mich freuet,
Verlassen steht der Baum im Feld,
Hat längst sein Laub verstreuet.

Der Wind nur geht bei stiller Nacht
Und rüttelt an dem Baume,
Da rührt er seinen Wipfel sacht
Und redet wie im Traume.

Er träumt von künft’ger Frühlingszeit,
Von Grün und Quellenrauschen,
Wo er im neuen Blütenkleid
Zu Gottes Lob wird rauschen.

ZIMOWŎ NOCKA

Śniyg przisuł bezma cołki świat
I taki żech stropiōny,
A w polu strōm, jak palec sōm,
Ze liściŏ sebleczōny.

I wiater żynie jyn bez noc
I asty strōma trōncŏ,
Wtynczŏs wiyrszołkym ruszŏ strōm
I brōnczy cojś na śpiōnco.

W śniku ôd niego wiosna je,
Zdrzōdło mu korzyń rosi,
A ôn we klajdzie z blumōw zajś
Pōnbōczka chwołã głosi.

 

 

 

Dej pozōr tyż:  Lektura i zakup obowiązkowe: "ŚLŌNZŎKI" Mariana Kulika.

Społym budujymy nowo ślōnsko kultura. Je żeś z nami? Spōmōż Wachtyrza

Górnoślązak/Oberschlesier, germanista, andragog, tłumacz przysięgły; publicysta, pisarz, moderator procesów grupowych, edukator MEN, ekspert MEN, egzaminator MEN, doradca i konsultant oraz dyrektor w państwowych, samorządowych i prywatnych placówkach oświatowych; pracował w szkołach wyższych, średnich, w gimnazjach i w szkołach podstawowych. Współzałożyciel KTG Karasol.

Śledź autora:

Ôstŏw ôdpowiydź

Twoja adresa email niy bydzie ôpublikowanŏ. Wymŏgane pola sōm ôznŏczōne *

Jakeście sam sōm, to mōmy małõ prośbã. Budujymy plac, co mŏ reszpekt do Ślōnska, naszyj mŏwy i naszyj kultury. Chcymy nim prōmować to niymaterialne bogajstwo nŏs i naszyj ziymie, ale to biere czas i siyły.

Mōgliby my zawrzić artykuły i dŏwać płatny dostymp, ale kultura powinna być darmowŏ do wszyjskich. Wierzymy w to, iże nasze wejzdrzynie może być tyż Waszym wejzdrzyniym i niy chcymy kŏzać Wōm za to płacić.

Ale mōgymy poprosić. Wachtyrz je za darmo, ale jak podobajōm Wōm sie nasze teksty, jak chcecie, żeby było ich wiyncyj i wiyncyj, to pōmyślcie ô finansowym spōmożyniu serwisu. Z Waszōm pōmocōm bydymy mōgli bez przikłŏd:

  • pisać wiyncyj tekstōw
  • ôbsztalować teksty u autorōw
  • rychtować relacyje ze zdarzyń w terynie
  • kupić profesjōnalny sprzynt do nagrowaniŏ wideo

Piyńć złotych, dziesiyńć abo piyńćdziesiōnt, to je jedno. Bydymy tak samo wdziynczni za spiyranie naszego serwisu. Nawet nojmyńszŏ kwota pōmoże, a dyć przekŏzanie jij to ino chwila. Dziynkujymy.

Spōmōż Wachtyrza