Kamraty i kamratki: Marian Kulik

Sōm dō mie teksty, co ich tak festelnie rod czitōm, aże mie robiōm lepszejszym i mocniyjszym, bo wspōmogajōm wiara w siyła naumiōnego fiipa (rozumu) i srogiygo ducha. Sōm autory, pisorze, publicysty, co jo sie im mogōm ino pokłōnić we podziynkowaniu i mieć ich w zocy. Sōm chopy i baby, kiera dajōm mi wiara w to, iże gupota niy wygro tego szacha z prowdōm ô rodzaj ludzki.

Jednym stakich pisorzy i publicystōw jest pan Marian Kulik. Absichtlich szrajbuja: pan, bo niy je to autor bylejki, co ze palucha wycycko, abo ze luftu biere.

Zacytuja tukej Leszka Millera (Polacy hajlują, link: http://www.se.pl/wiadomosci/opinie/leszek-miller-polska-hajluje_1037410.html):

W książce Mariana Kulika “Gott mit uns – ostatni żołnierze” ranny Niemiec mówi do znajomego Ślązaka: “Idę na tyły! Dla mnie ta wojna się skończyła. Ale powiem ci, August, jeśli będziesz miał synów, a ci zechcą maszerować i śpiewać patriotyczne piosenki, bij ile wlezie, aż im przejdzie. Bo u nas od tego się zaczęło”.

Dalszŏ tajla artykułu niżyj

Miller cytuje Kulika? Echt? To znaczy, iże Miller niy je cołkiym gupi i Kulik mo poukłodane. Tela i styknie.

Miller we januarze 2018 cytuje Kulika, coby Polokōm cojś pedzieć o hajlowaniu bez modych wyznawcōw wodza III Rzeszy, fundacyjo “Orle Gniazdo” i stowarzyszenie Duma i Nowoczesność.

Trza kupić i przeczitać buch Mariana Kulika “Gott mit uns – ostatni żołnierze. Wspomnienia Ślązaków z armii III Rzeszy”. Na co? A na co sie czito?  Coby niy dać robić ze sia gupka i niy dać śpiywać Tomorrow belongs to me.

Kulik szkryflo tyż spolegliwie ô Tragedyji Gōrnoślōnskij, szrajbuje ô tym „zamilczanym na śmierć” (O/S wird doch totgeschwiegen, oder?) wydarzeniu bez polityki.  Trza znać to pisanie Kulikowe. I to ô downiyjszych wojnach i ludziach, bo wiycie, co ôn pedzioł ô niyjakim Czarneckim, ô tym ze polskiygo hymnu? Niy wiycie. No to poszukejcie i znojdźcie.

Patrza na te Kulikowe artikle i bajtragi kiej na teksty, co idōm cestōm do prowdy, bo tak to widza. Kulik idzie i bydzie szoł, a wy…? A wy?

Dziynki Wōm Marianie Kuliku, bo prowda je piykno, aliści fto jeji szuko niy ino do sia, tyn musi mieć twordo rzić. Staro prowda, aliści i dzisiok prowda.

Aleksander Lubina