Kamratki a kamraty: Mirosław Neinert
Srogi śniego mecenas, srogi. Dyć iże nosz Neinert to mecenas.
Mōm go rod festelnie, jako i Wilusia Shakespeara z tyjatrym the Globe, jako i Berta Brechta
z tyjatrym Berliner Ensemble. No czworty to Jean Maurice Eugène Clément Cocteau.
Spytocie, a co ze tyjatrami jarmartōw. Frechowne pytanie! Aliści mocie recht.
Majster Neinert styknie za trzech…, sztyrech…siedmiu.
Roz za Cholonka, dwa za Mianujōm mie Hanka, trzi za cołki tyjater Korez, sztyry za festiwale, piyńć za kōnkurs na jednoaktōwka po ślōnsku, szejść za trefy we Korezie, siedym za pōmoganie innkszym artystōm ze Wiyrchniygo Ślōnska.
Cholonek – bo znod ta kniga, bo zrobili śniyj ze Talarczykiym tyjatersztik, a najsōmpiyrw, bo poszoł do Thaddäus’a Schäpe’go i tyn znod na to piyniōndze, doś piyniyndzy we 2003/2004 na granie, bo bez piyniyndzy szpilać sie niy do, o tym wiy nawet Ruch Chorzów.
Mianujōm mie Hanka – bo wziōn tekst ôd Alojza Lyski, doł go Grażynie Bułce i po Piōntyj Strōnie Świata Kutza, Miłości we Königshütte Świerszcz/Talarczyka, Polterabedzie Mutza na binie mōmy echt majstersztyk.
Tyjater Korez – bo to nasz tyjater, co go nōm szafnoł i szynknoł Neinert.
Trefy? Kiej umrzi Ślōnsko godka – taki tref. Neinert rznōdzi tak:
„Myślę, że nie umrze. Kultura śląska jest tak oryginalna i jedyna na świecie, że musi przetrwać. I dopóki w tym miejscu żyją Ślązacy, a będą żyli, to będzie żyła godka ślōnsko.”
– „Cholonek” ośmielił ludzi i pokazał, że śląskim nie tylko się mówi na co dzień, ale może być na scenie, w telewizji czy filmie. Nie jako ciekawostka, śmiesznostka, ale jako kultura wysoka – dodaje Neinert. (SILESION – 19.05.2017).
Neinert doł nōm bajspil, jak my z godać mōmy. Ze synsym i gryfnie.
Dalszŏ tajla artykułu niżyj
Aleksander Lubina
