Jarek Gross: * * * (Mōj kraj, kej moja tesnota…)

1. Mōj kraj, kej moja tesnota,
Do placu ze grōntym flyca,
Ze wielgōm hołdōm
A trōmym kōminōw.

Dalszŏ tajla artykułu niżyj

2. Hań dychym je sztaub,
Robota ciōngłym przeznŏczyniym,
Niyurzeczynie prawōm religijōm,
Co eszcze nacyjŏ pożywŏ.

3. Aniōł rozprŏwiŏ z adlerym,
Planetujōm z żywotōw ciachanych,
Spode ziymia wylyzł czowiek,
Niy zasuło ônego dzisiŏj.

4. Yno syrcym farb sznupōm,
Coby tyn ôśmiōł sie barzyj,
Kej pōn, niy zaś czelŏdzin,
Tukej jedziny nasz świŏt.

Dykcjōnŏrz dlŏ słōwek użytych bez autora:
adler – orzeł
co – że
czelŏdzin – służący
dych – oddech
farba – kolor
flyc – pokład węgla
jedziny – jedyny
niyurzeczynie – niewiara
ôśmiŏć sie – uśmiechnąć się
planetować – wróżyć
pożywać – żyć
prawy – prawdziwy
sztaub – miał węglowy
trōm – pień
zasuć – zasypać

Jaro Gross. Je rodym ze Brocłŏwia, pōmiyszkiwŏ we Wielgij Brytaniji, zajmuje sie fotografijōm a przekłŏdami.

Jarek Gross. Pochodzi  Wrocławia, mieszka w Wielkiej Brytanii, zajmuje się tłumaczeniami i fotografiką.