Janusz Muzyczyszyn: Trwanie

Trwanie

Ojczyzna to trzy wielkie rzeczy wspólne:
wspólna mowa, wspólna ziemia i wspólna pamięć.

Bogusław Wolniewicz

W moim mieście, na moim podwórku

Nasze dzisiaj miesza się z przeszłością

Oto przekraczam nieistniejącą już

Granicę między dwoma państwami

Dziś jej nie ma, choć ciągle jest obecna

W pamięci domów, placów i ludzi.

Tym, którzy żyją tu od pokoleń

To nie przeszkadza, nie wadzi

Bo byli i są na swoim; to ci inni, obcy

Dzielili ten teren między siebie

To nic nowego, tak było zawsze

– Władcy kroili naszą ziemię jak tort

Pilnując, by najsmaczniejsze kąski

Przypadły najsilniejszemu z nich

Żyjących tu ludzi nikt nie pyta kim są

Bieżąca władza zawsze wie lepiej

I od wielu wieków ciągle nam mówi

Kim jesteśmy, lub kim mamy być.

A my cały czas jesteśmy TU, u siebie

Na Śląsku. W naszej Małej Ojczyźnie.

Janusz Muzyczyszyn – poeta, prozaik, redaktor. Urodzony w 1948 roku w Siemianowicach Śląskich. Emerytowany inżynier metalurg, który całe życie zawodowe przepracował jako informatyk. Debiutował zbiorem wierszy pt. Dziewczyny, kobiety, czas (2016), jego kolejne utwory ukazały się w antologii pt. Wiersze sercem pisane (2017), zaś w roku 2018 wydał zbiór zatytułowany Myśli słodkie, gorzkie. Pamiętam cię jutro to jego trzeci samodzielny tom poezji. Pierwszą wydaną powieścią autora jest Mój drugi brzeg (2019), w styczniu 2020 roku do księgarń zawitała następna, Droga 88, a już w listopadzie tego roku trzecia z kolei powieść Zapomniany pamiętnik. W swoich powieściach autor skupia się na tematyce obyczajowej. Obecnie Janusz Muzyczyszyn na zlecenia wydawnictw i osób prywatnych redaguje teksty literackie, głównie powieści. Pisarz na co dzień prowadzi blog kulturalny dostępny pod adresem: www.muzyczyszyn.pl.