Janusz Muzyczyszyn: Przajanie

Przajanie

„Miłość odkrywa się kochając” ~Paulo Coelho

Przaja ci”– gŏdosz frelce
a zdo ci sie co bez ônyj
cołki świŏt stoi za nic,
a tyś je coby tyn strōm
bez korczŏkōw i astōw.

Kej tak gŏdosz do bajtla
to wiysz, co to ôznaczo,
że sie starosz ô niego,
co zŏwdy go spōmożesz
kej Cie ino napyto.

Padosz „Przaja”do ślubnyj
i spōminosz te lato
ze dwajiścia lot nazŏd
kej żeś ônyj przisiyngoł
przed farŏrzym na farze.

Dzisioj tyś je starzikym
a dŏwno frelka starkōm
wele wos sōm dwa ynkle
ty uśmiychŏsz sie do nij
ôpaternie i terŏz
dziepiyro tak yntlich wiysz
co richtik znŏczy „Przajać”.

 

Janusz Muzyczyszyn (rocznik 1948) z wykształcenia metalurg, całą długą karierę zawodową przepracował jako informatyk. Poezją interesuje się od dziecka, pierwsze próby własnej twórczości podjął jako nastolatek. Po przejściu na emeryturę  odezwała się w nim na nowo pasja tworzenia. Od kilku lat prowadzi blog na stronie internetowej www.muzyczyszyn.pl. Publikuje tam własne teksty: własne wiersze, recenzje filmów, sztuk teatralnych i książek, wywiady z ludźmi kultury, teksty publicystyczne i rozważania na temat problemów ogólnoludzkich, a także opowiadania-bajki.

Zadebiutował tomikiem wierszy Dziewczyny, kobiety, czas (2016). Jego wiersze znalazły się też w trzecim tomie Antologii poetów współczesnych Wiersze sercem pisane (2017). W listopadzie 2018 r. wydał kolejny zbiór wierszy, zatytułowany Myśli słodkie, gorzkie. Wiersze te mówią o problemach bliskich chyba każdemu człowiekowi: o uczuciach i obawach, o kobietach i mężczyznach, o radościach i smutkach, o szczęściu i pechu, o upływającym czasie.

Dej pozōr tyż:  Ożywienie We Ślōnsku

Przajanie to pierwszy jego wiersz napisany po śląsku i dotychczas nie publikowany

Społym budujymy nowo ślōnsko kultura. Je żeś z nami? Spōmōż Wachtyrza

Ôstŏw ôdpowiydź

Twoja adresa email niy bydzie ôpublikowanŏ. Wymŏgane pola sōm ôznŏczōne *

Jakeście sam sōm, to mōmy małõ prośbã. Budujymy plac, co mŏ reszpekt do Ślōnska, naszyj mŏwy i naszyj kultury. Chcymy nim prōmować to niymaterialne bogajstwo nŏs i naszyj ziymie, ale to biere czas i siyły.

Mōgliby my zawrzić artykuły i dŏwać płatny dostymp, ale kultura powinna być darmowŏ do wszyjskich. Wierzymy w to, iże nasze wejzdrzynie może być tyż Waszym wejzdrzyniym i niy chcymy kŏzać Wōm za to płacić.

Ale mōgymy poprosić. Wachtyrz je za darmo, ale jak podobajōm Wōm sie nasze teksty, jak chcecie, żeby było ich wiyncyj i wiyncyj, to pōmyślcie ô finansowym spōmożyniu serwisu. Z Waszōm pōmocōm bydymy mōgli bez przikłŏd:

  • pisać wiyncyj tekstōw
  • ôbsztalować teksty u autorōw
  • rychtować relacyje ze zdarzyń w terynie
  • kupić profesjōnalny sprzynt do nagrowaniŏ wideo

Piyńć złotych, dziesiyńć abo piyńćdziesiōnt, to je jedno. Bydymy tak samo wdziynczni za spiyranie naszego serwisu. Nawet nojmyńszŏ kwota pōmoże, a dyć przekŏzanie jij to ino chwila. Dziynkujymy.

Spōmōż Wachtyrza