Ileana Burdajewicz – panewniczanki poezja bez granic (część 2) tłumaczenie Aleksander Lubina

Ileana Burdajewicz – panewniczanki poezja bez granic (część 2)
tłumaczenie Aleksander Lubina

. . .

Ich träumte, ich wachte in Griniano auf.
Wir machten einen Ausflug nach Aquileia.
Eine Allee aus schlanken Büschen und abgestreiften Sockeln.
Sie führte uns zu einer frühchristlichen Basilika.
Ich hörte vor Freude auf zu atmen.
Ich war nicht tot, ich wachte auf und wollte weitermachen
Träumen von Luna di Miele,
vorsichtig treten auf die Bretter des leicht überfluteten Markusplatzes,
mit meinem Marek zum leeren gehen Strand gehen.
Die Septembersonne trocknete uns sanft.
Die Villen schliefen auf dem Hügel.
Die Augenlider der Fensterläden werden sich im Sommer öffnen.

Dalszŏ tajla artykułu niżyj

. . .

Przecuciyłach sie w Griniano
Pojechali my na ausflug do Aquilei
Alejŏ smuklych krzewōw i ogołoconych postumentōw
zaprowadziła nŏs do wczesnokrześcijanskiyj bazyliki
Z zachwytu przestałach dychać
Niy umarłach
obudzilach sie
Chciałach dalij śnić ô luna di melŏ
Ostrożnie stōmpać po deskach
na leko zalōnym Placu świyntego Marka,
z mojim Markiem iś na prōzny sztrand
Wrześniowe słōńce delikatnie nŏs suszyło
Na bergu wille spały
Powiyki okiennic ôtworzōm sie latym.

. . .

Śniąc obudziłam się w Griniano
Pojechaliśmy na wycieczkę do Aquilei
Aleja smukłych krzewów i ogołoconych postumentów
Zaprowadziła nas do wczesnochrześcijańskiej bazyliki
Z zachwytu przestalam oddychać
Nie umarłam obudziłam sie
Chciałam dalej śnić o luna di miele
Ostrożnie stąpać po deskach na lekko zalanym Placu świętego Marka
Iść na pustą plażę z moim Markiem
Wrześniowe słońce delikatnie nas suszyło
Na wzgórzu wille spały
Powieki okiennic otworzą się latem

Dej pozōr tyż:  Wspomnienie o Stanisławie Firszcie (1955–2025)

. . .

Ich träumte, ich wachte in Griniano auf.
Wir machten einen Ausflug nach Aquileia.
Eine Allee aus schlanken Büschen und abgestreiften Sockeln.
Sie führte uns zu einer frühchristlichen Basilika.
Ich hörte vor Freude auf zu atmen.
Ich war nicht tot, ich wachte auf und wollte weitermachen
Träumen von Luna di Miele,
vorsichtig treten auf die Bretter des leicht überfluteten Markusplatzes,
mit meinem Marek zum leeren gehen Strand.
Die Septembersonne trocknete uns sanft.
Die Villen schliefen auf dem Hügel.
Die Augenlider der Fensterläden werden sich im Sommer öffnen.

. . .

I was dreaming, I woke up in Griniano.
We went on a trip to Aquileia.
An avenue of slender bushes and stripped pedestals
She led us to an early Christian basilica
I stopped breathing with delight
I wasn’t dead, I woke up
I wanted to continue dreaming about luna di miele
Step carefully on the boards in the slightly flooded Saint Mark’s Square
Go to the empty beach with my Marek
The September sun gently dried us
The villas were sleeping on the hill
The eyelids of the shutters will open in the summer.

obrazy Sabina Pason

Społym budujymy nowo ślōnsko kultura. Je żeś z nami? Spōmōż Wachtyrza

Górnoślązak/Oberschlesier, germanista, andragog, tłumacz przysięgły; publicysta, pisarz, moderator procesów grupowych, edukator MEN, ekspert MEN, egzaminator MEN, doradca i konsultant oraz dyrektor w państwowych, samorządowych i prywatnych placówkach oświatowych; pracował w szkołach wyższych, średnich, w gimnazjach i w szkołach podstawowych. Współzałożyciel KTG Karasol.

Śledź autora:

Jedyn kōmyntŏrz ô „Ileana Burdajewicz – panewniczanki poezja bez granic (część 2) tłumaczenie Aleksander Lubina

  • 30 września 2023 ô 06:30
    Permalink

    Piyknie moj kamrat te moje szkryflanie przetlumaczyl.
    Dziynkuja.

    Ôdpowiydz

Ôstŏw ôdpowiydź do Ileana Burdajewicz Pociep ôdpowiydź

Twoja adresa email niy bydzie ôpublikowanŏ. Wymŏgane pola sōm ôznŏczōne *

Jakeście sam sōm, to mōmy małõ prośbã. Budujymy plac, co mŏ reszpekt do Ślōnska, naszyj mŏwy i naszyj kultury. Chcymy nim prōmować to niymaterialne bogajstwo nŏs i naszyj ziymie, ale to biere czas i siyły.

Mōgliby my zawrzić artykuły i dŏwać płatny dostymp, ale kultura powinna być darmowŏ do wszyjskich. Wierzymy w to, iże nasze wejzdrzynie może być tyż Waszym wejzdrzyniym i niy chcymy kŏzać Wōm za to płacić.

Ale mōgymy poprosić. Wachtyrz je za darmo, ale jak podobajōm Wōm sie nasze teksty, jak chcecie, żeby było ich wiyncyj i wiyncyj, to pōmyślcie ô finansowym spōmożyniu serwisu. Z Waszōm pōmocōm bydymy mōgli bez przikłŏd:

  • pisać wiyncyj tekstōw
  • ôbsztalować teksty u autorōw
  • rychtować relacyje ze zdarzyń w terynie
  • kupić profesjōnalny sprzynt do nagrowaniŏ wideo

Piyńć złotych, dziesiyńć abo piyńćdziesiōnt, to je jedno. Bydymy tak samo wdziynczni za spiyranie naszego serwisu. Nawet nojmyńszŏ kwota pōmoże, a dyć przekŏzanie jij to ino chwila. Dziynkujymy.

Spōmōż Wachtyrza