Godka Klachuli 20.01.1921
Wachtyrz prezyntuje ślōnske artykuły ze starych cajtōngōw przepisane do alfabetu ślabikŏrzowego. Trzeba je rozumieć we kōntekście historycznym i niy przedstawiajōm ône ôpiniji ôd redakcyje.
Moji Złoci!
Cytaliście, co mi ta psiojucha tyn Kocynder życōł na Nowy Rok. Juz sie tak cłowiek dość kwaśnych pōnek najy z rozmajtymi Miymcami to i ôn jesce mie bydzie gorsył i za błozna robił. Dzicie go! Ty sie ô twoja lajerka starej, smarkaty, a zasia z gymbōm ôd mojej godki. A posłym do Sejmu tez jesce moga być i byłoby ci mozno bardzo mrucka, jakbych była pryndzej jak ty. Dyć juz moja Getruda noleży do zarzōndu Jaskōłek a starsy synek jest nacelnikym w sokole. Toz sie ino trocha statkuj, a nie być takim przymōndrzałym.
Mōmy teroz miynsopust i Miymcy sie juz bardzo cieszōm, ize bydōm lotać w papiorzanych copkach i z larwami na pyskach, skokać i pić kozłowe piwo. Ale im sie trocha popsuło, bo ta Kōmisjo z Ôpola im trocha ta radość popsuła. Chnet byńdzie plebiscyt i ôstatnio godzina lo nich sie zbliżo, a jak sie stōnd niedługo muszōm wynieść to na zachyntne juz sie z gazet dowiedzieli, ize we „Faterlandzie” niyma dla nich tak dobrych „śtelōw” i ze na kożdego cłowieka tam przipodo bezmała 70000 marek długu. No ale cygōn ôd biedy skoko, to i ôni z jankoru mozno sie ôzrōm, uślimtajōm i bydōm potym na te ôstatki wyli: „Nyjer rikt di triby cajt”.
Dalszŏ tajla artykułu niżyj
Ksiōndz Ulizka jesce mało zdaje sie robi zgorsynio i ôbrozo Pana Boga ze swojōm „Volksstimme”, tōz teroz zacōn jesce wydować jakiś tam „Kraj Gōrnoślōnski”, w ktōrym na przodku namalōwoł pōł cornego i pōł biołego ôrła. Tak łagodzinko i chytrze tam pisze i myśli, ize my sie nie zmiarkujymy i nie poznōmy, że to tako sama szmata jak i ta jego niymiecko. W tej nowej gazecie aby roz ludzie ôd ksiyndza Ulicki prowda napisali. Na ôstatniej strōnie stoji, ize ta gazeta walcy z Bogym i z prowdōm. No to my juz downo wiedzieli i to myśla, ize ta nowo żmija germańsko znojdzie droga tam, kaj wyndrujōm Pierōny, Wola Ludu, Dzwōny, Corne Adlery, Volksstimme i inksze szmaty płacōne z Berlina, to jest do pieca, a ôd biedy do „haźla”.
Dostałach kupa listōw i powiyńszowań od rozmajitych kobietek, chnet ze wszystkich krysōw. Wszyjscy mi dobrze wiyńszujōm i pytajōm mnie sie, jak-my tez tu w gōrach przi grubach i hutach bydziymy głosowali, bo tam u nich łazōm rozmajite agynty i godajōm ize kōminy (to jest my tu) bydymy głosować za Miymcami. Jo wōm jyno, moje złote, moga tyla pedzieć, ize u nos by taki agynt tego ôpowiadać nie mōgł, boby to jyno pedzioł roz a potym-by mu juz ktoś pysk zatkoł. To jedno se miarkujecie, wy wszyjscy ôd Koźlo, Strzelec, Ôpolo, Ôlesna, Lublińca, Raciborza. Prudnika (i juz nie pamiyntōm, z jakich strōn te listki sōm), ize u nos wszystko co tutejsze, porzōndne i mōndre, głosuje za Polskōm, a za Miymcami jyno cudze smyki i ôgłupiōne abo przepłacōne Judase. Nie wierzcie tym agyntōm ani tym cygańskim gazetōm, ktōre za berlińske piyniōndze po polsku i po niymiecku pisōm nojgorse i nieprowdziwe rzecy ô Polsce. U nos we wsi i w inkszych wsiach takego Dzwōnu, Szwarzer Adlera i Woli Ludu nie widać i niech Bōg brōni tego, coby go sie ôdwozył tu rozdować. Jak nie wierzicie, to przijedżcie do mnie na wysiady i same sie przekōnocie.
Juz musa skōńcyć, bo mnie ôd powtorzanio tych paskudnych niymieckich gazet juz zacyno zgaga polić i tōz do widzynio.
Rōźla Pyscycka
