Godka Klachuli 10.10.1920

Wachtyrz prezyntuje ślōnske artykuły ze starych cajtōngōw przepisane do alfabetu ślabikŏrzowego. Trzeba je rozumieć we kōntekście historycznym i niy przedstawiajōm ône ôpiniji ôd redakcyje.

Tōż wōm teroz napisa nieco ô tej zabawie z „Towarzistwa Polek” tak jak ech wōm to w ôstatnim numerze „Kocyndra” ôbiecała. Już w sobota ôd połednia miały baby i dziołchy dużo roboty, bo musiały skrōcić zopaski i cepce i wić wiyńce. Ale wōm tez padōm, iz nasa wieś wyglōndała choćby na Boże Ciało. Co kōnsek to był bez drōga powiesōny wiyniec. A w niedziela jak ma sł← do kościoła, to wszystko było postrojōne, choćby na wesele. Dziołchy w kabotkach i w bruślekach i gerlandami na głowach a baby wydane w purpurkach w cepcach i jedbownych fortuchach, a zaś niechtore to miał← fortuchy i kecki tak zeskrōbiōne i zôrgankowane, że jak sły, to ino tak rzynsiło i szumiało. Pogoda była piykno – taki prowdziwe babske lato – bo słōnecko świeciło choćby na wiosna. Jak nōm w kościele poświyńcili sztandar i jak my na zakōńcynie już ôdśpiewały „Boże coś Polskę”, to my potym zaprowadziły sztandar z muzykōm do prezeski i rozeszły sie na ôbiod.

Po połedniu ô drugej był pochōd bez wieś, ale wōm padōm moji złoci, iz jak nasa wieś jest staro, to takego pochodu w nij jesce nie było. Muzyka grała same polske marsze i śpiewki, a jak muzykanci ôdpocywali, to zaś my śpiewały i tak nōm było wesoło i miło na sercu, bo nōm sie zdowało, że my juz sōm wolni i juz sōm w Polsce. Ho! bo tez niyma jak te nase polske śpiewki i kōnski, niyma to jak to tyn nas starodowny polski strōj! Aze dusa w cłowieku rośnie, jak tak patrzi na tyn nas zdrowy, dobry polski lud. I wtyncas śmiało zawoło „Jesce Polska nie zginęła!” bo jōm tu widzi ta polska w kożdej gymbie i w kożdym słowie. Ôna tu była, jest i bedzie i ze my sōm Polocy, to nōm serce same pado.

Po pochodzie my sły do lasa, i tam sie wszyjscy bawili tak serdecnie i tak swojsko choćby jedna rodzina. A przeca to była zebrano cało ôkolica. W lesie były budy a ze my sie tak cały dziyń nałaziły, to kozdy dostoł głodu i posiadali my se na trowniku i tyn co se ze sobōm co przinisł, to jodł az mu sie usy trzynsły, a kto se nie prziniōsł, to se kupiōł w budzie winerkōw i żymeł. Dzieciōm joch kupiła piernikōw i jabłōnek. Prziśli tez do lasa ksiynżoszkowie, śpiewali i bawili sie z nami, a my im za to zrobiły wiyńce. Jak sie zećmiło, śli my z muzykōm nazod do wsi i potym był taniec na dwōch miejscach. Hej! ale my tez to wykwilały, bo te muzykanty psiojuchy poradził← grać wszystke nase stare kōnski i toz my tez i „łobracanego” i „drybka” i „trojoka” i wszystki nase stare kōnski tańcowały.

Dalszŏ tajla artykułu niżyj

No, tej zabawy tak pryndko nie zapōmnymy, a po plebiscycie, jak bedymy świyńcili połōnczynie z Polskōm, to dopiero byndymy sie bawić i ciesyć ale nie jedyn dziyń jyno cały tydziyń.

Spotkałach tukejś staro Szyndzielorka, co to boroka juz mo blisko 80 lot i padała mi, jakto Panu Bogu dziynkuje, ize sōm tacy dobrzi ludzie jak na przikłod tyn „Polski Czerwōny Krziż” co lo tych biednych, starych pamyntajōm i za pora fynikw im dowajōm mleko, kawa, mka i rozmajite rzecy. Jo ji padała, iz keby tak te Niymce, co ich tu juz jyno jest ciyń, nierobili przeszkody, toby nōm nasi Polocy jesce sto razy tyla posłali do jodła, bo tego majōm, a majōm w Polsce.

Pytałach sie tez tu kejś jednej znajōmy, jak to bedzie przi plebiscycie głosowała? Ta wytrziscyła ôcy i pado zdziwiōno: Jak mi sie to tak mozes Rōźla dopiero pytać, przeca to tak wyglōndo, choćbys mi sie pytała, cy wierza w Pana Boga cy tez w Jancykrysta, dzis jōm se! Jo myśla, ize tu ani pōmyślōnku niyma ô jakymś tam inszym głosowaniu jyno za nasōm Polskōm.

I wōm padōm, zech sie aze zawstydziła i markotno mi było, bo mie bardzo mierziało, zech sie ji tak głupie pytać mogła, boch se przeca sama mogla rozwozyć, ize żodyn clowiek z Gōrnego Ślōnska, co po polsku godo, rziko i w Boga wierzi, nie bydzie inacej głosowoł jyno za Polskōm, za tōm tak długo ôd nos ôpuscōnōm matkōm nasōm, a nie za tōm ufifranōm zepsutōm macochōm niymieckōm, co mo wiyncej długōw jak wosōw na łebie.

Musa juz skōńcyć, bo sie trza trocha umyć i przeblyc a potym na rōzaniec do kościoła, bo to przeca październik.

Tōz do widzynio…
Rōźla Pyscycka.

Społym budujymy nowo ślōnsko kultura. Je żeś z nami? Spōmōż Wachtyrza

Jōnek Swaczyna sjeździōł cołki świat bez Google Maps, przeczytoł Wikipedyjõ, a adresy do Firefoksa wpisuje z pamiyńci. Nawiydzŏ wszyjske eki internetu i rŏz za kedy przinosi do Wachtyrza to, co znojdzie.

Śledź autora:

Ôstŏw ôdpowiydź

Twoja adresa email niy bydzie ôpublikowanŏ. Wymŏgane pola sōm ôznŏczōne *

Jakeście sam sōm, to mōmy małõ prośbã. Budujymy plac, co mŏ reszpekt do Ślōnska, naszyj mŏwy i naszyj kultury. Chcymy nim prōmować to niymaterialne bogajstwo nŏs i naszyj ziymie, ale to biere czas i siyły.

Mōgliby my zawrzić artykuły i dŏwać płatny dostymp, ale kultura powinna być darmowŏ do wszyjskich. Wierzymy w to, iże nasze wejzdrzynie może być tyż Waszym wejzdrzyniym i niy chcymy kŏzać Wōm za to płacić.

Ale mōgymy poprosić. Wachtyrz je za darmo, ale jak podobajōm Wōm sie nasze teksty, jak chcecie, żeby było ich wiyncyj i wiyncyj, to pōmyślcie ô finansowym spōmożyniu serwisu. Z Waszōm pōmocōm bydymy mōgli bez przikłŏd:

  • pisać wiyncyj tekstōw
  • ôbsztalować teksty u autorōw
  • rychtować relacyje ze zdarzyń w terynie
  • kupić profesjōnalny sprzynt do nagrowaniŏ wideo

Piyńć złotych, dziesiyńć abo piyńćdziesiōnt, to je jedno. Bydymy tak samo wdziynczni za spiyranie naszego serwisu. Nawet nojmyńszŏ kwota pōmoże, a dyć przekŏzanie jij to ino chwila. Dziynkujymy.

Spōmōż Wachtyrza