Gabriela Szewiola: Mała litania
Mała litania
O drzewko bezimienne
o małych listkach krzywym pniu
i rozczochranej koronie
skazane bez procesu
ścięte w Wielki Piątek
na górce nad jeziorem
Schronienie spragnionych chłodu
oazo sierpniowa
mostku kapitański
świadku przypływów i rozstań
Został po tobie nietrwały nagrobek
krążek trawy
jeszcze soczyście zielonej
Dalszŏ tajla artykułu niżyj
Tu gdzie cię nie ma idzie nowe
dobrze wiedzą co czynią
choć nie ma nawet komu
tego nie wybaczyć
A my gdzie mamy teraz się
podziać
tylko w bladym kształcie pod powiekami
wciąż lato
