Dziucyno kōntra Helloween

Niykerzi zaś wajajōm na posłanka Dziuk skuli tego, że niy mo rada Helloween i niydowno we wywiadzie pedziała ô nim pora niyprzijymnych rzeczy. Coś ô pogańskich zwyczajach i zachodnich wertach, kere do nos niystety przibyły. Możno kobiyta ździybko przesadziyła i trocha sie zamotlała w myandrach swojich ôbmyślyń, ale tyż trza jōm zrozumieć. Kedy po wydaniu drugij tajle gynialnych albumōw “Keeper of the Seven Keys” w 1989 roku z kapele ôdeszoł gitarzysta i kōmpozytor Kai Hansen, moc sie zmiyniyło. Dziucyno na zicher była utropiōno tym (i jo musza tymu przikwolić) że jakość muzyki wtynczos śleciała poziōm niżyj. Kej po dwōch dalszych albumach – niyzłym “Pink Bubbles Go Ape” i darymnym “Chameleon”, kapela straciyła ku tymu śpiywoka Michaela Kiske, szło sie spodziywać, że z Helloween’ym bydzie szlus. We plac Kiske prziszoł Andi Deris, kerymu wokalnie było richtig daleko do jego poprzednika. I wetna sie, że prawie wtynczos modo jeszcze i połno idyałōw Barbara dała sie z tōm kapelōm pokōj. Po latach idzie pedzieć, że chyba to jednak zmaściyła, bo możno Deris niy bōł nojlepszym śpiywokym, ale pokozało sie, że je richtig dobrym kōmpozytorym. Dalsze albumy: “Master of the Rings”, “The Time of the Oath”, “Better Than Raw” i “The Dark Ride” to naprowdy kyns wysokij klasy heavy/power metalu. Po roku 2000 zrobiyło sie trocha gorzij i zdowało sie, co Helloween zaczyno zjodać włosny ôgōn. Kejby Dziucyno ich jeszcze wtynczos suchała, to w tym mōmyncie mogłaby na amynt stracić swoja fascynacyjo kapelōm. W tym czasie nojlepszym albumym bōł chyba “Gambling with the Devil” z 2007 roku, ale krōm niego niy było sie czym ekstra zachwycać. I dopiyro w 2016 roku Helloween udziwiyli wszyjskich fanōw, kej ôroz, nojprzōd na kōncertowo sztreka “Pumpkins United”, do składu wrōciyli Kai Hansen i Michael Kiske. A potyn w 2021 roku wszyjscy do kupy nagrali jedyn z nojlepszych albumōw we swojij historyji pod mianym “Helloween”.

I prawie terozki, blank niydowno bo 18 września 2022, mielimy przileżytość ôbejzdrzeć ta legyndarno kapela na żywo w MCK w Katowicach. W połnym składzie, ze trzema śpiywokami (krōm Derisa i Kiske śpiywoł tyż Kai Hansen), dali nōm szumny show, kerego Ślōnsk i cało Polska jeszcze pora lot do zadku na zicher sie niy spodziywali. Nojwiyncyj zagranych utworōw pochodziyło z piyrszych trzech albumōw, na kerych Hansen bōł jednym z głownych kōmpozytorōw. Usłyszelimy miyndzy inkszymi niyśmiertelne “Eagle Fly Free”, “Future World”, “Dr. Stein”, “Save Us”, “Keeper of the Seven Keys” i “I Want Out” z piyrszych dwōch “Keeper’ōw”, ale tyż pora nōmerōw z debiutanckigo “Walls of Jericho”, kaj wokalistōm bōł Hansen. Muzykanty niy przepōmnieli tyż ô fanach swojij twōrczości z dalszych lot (bez przikłod “Forever and One (Neverland)”, “Perfect Gentleman”). Ku tymu moglimy posuchać moc muzyki z nojnowszego albumu, w tym “Skyfall”, “Mass Pollution” i “Best Time”.

Dalszŏ tajla artykułu niżyj

Autor fotografiji z kōncertu: Marcin Pawłowski

I tak mi sie coś zdowo, że u posłanki Dziuk, kero pokozała swoja niychyńć do Helloween, zafōngowoł wnyntrzny ôbrōnny mechanizm. Ciynżko jij sie prziznać, że downij była fankōm kapele i kajś tam we postrzodku żałuje, że na tym kōncercie niy była. Beztōż terozki woli godać, że Helloween to “zwyczaj niezgodny z naszą kulturą, tradycją, wiarą”, pewnikym skuli tego, że wszyjske muzykanty to sōm Niymce. Ale jak już fandzoli, że Helloween to “promocja maggi” to jo już niy wiym, jak tyn absurd eklerować. Dyć żodyn chyba niy widzioł jeszcze metalowyj kapele reklamować doprawa do zupy, pra? Dziucyno ôbskarżo tyż Helloween, że “niy promuje śmierci”. Na to moga jij yno doradzić, coby se znodła inkszo kapela do posuchanio, bez przikłod Cannibal Corpse, ô kerym je na zicher ciynżyj pedzieć, że “nie promuje śmierci”.

Na ôstatek napisza yno, że trocha mi tyj borocki żol. Wystymp Helloween w Katowicach to bōł super szpas i możno po cichymu, kajś tam głymboko w syrduszku marziła, coby sie na tym kōncercie choć aby trocha pobawić. I tak po prowdzie niy poszła tam yno skuli tego, że żodyn jōm na ta muzyka niy prosiōł. Żodyn tyż niy chcioł ś niōm iś, bo wiynkszość jeji teroźnych kamratōw niy poradzi sie ani do porzōndku bawić. No chyba że na gyburstagu ôd Radyja Maryja.