Co zawdzięczam Zeszytom Eichendorffa? Zeszyty Eichendorffa 2003 nr 2
Aleksander Lubina
cykl: Co zawdzięczam Zeszytom Eichendorffa?
Zeszyty Eichendorffa 2003 nr 2
Wstęp:
Od 50 lat zajmuję się literaturą niemieckiego obszaru językowego.
Twórczość Josepha hrabiego von Eichendorffa dzień po dniu fascynuje mnie coraz głębiej – wnika w rozum i serce, bo to twórczość wyjątkowej rangi.
Ostatnio wiele w tej materii zawdzięczam pani profesor Joannie Rostropowicz, której słucham z zapartym tchem i od której dostałem skarb: karton Zeszytów Eichendorffa.
W zeszycie 2003/2 znalazłem następujące teksty:
Joseph von Eichendorff: Marzenie
Margarethe Korzeniewicz: Gimnazjalista Eichendorff we Wrocławiu
Joanna Rostropowicz: W dwadzieścia lat po śmierci Hams Niekrawitz, piewca rodzinnych stron
Hans Niekrawitz: Malepartus
Renata Schumann: Viola, księżna opolsko-raciborska i jej otoczenie
Wiesława Korzeniowska: Hochbergowie i ich Hochbergianum w Pszczynie
Ingeborg Gräfin von Pfeil: Krzyżowice – Utracone dziedzictwo, odziedziczone zobowiązanie
Renata Schumann: Parsifal w Berlinie
Eugeniusz Klin: Posiedzenie rady Naukowej w Łubowicach
Górnośląska baśń: Kołacz z posypką
Krzysztof Smolarczyk: Dworzec
. . .
Malepartus to wiersz niewygodnego, wygnanego poety i prozaika Hansa Niekrawietza, urodzonego 125 lat temu na przedmieściu Opola zwanym Zaodrze (Odervorstadt). Odra była jego rzeką szeroką i piękną jak Śląsk cały. Niekrawietz walczył w I wojnie światowej na froncie francuskim. Został ranny. W II wojnie światowej nie brał udziału. Po wojnie został wysiedlony. Na przełomie 1951/52 przeniósł się do tzw. śląskiego osiedla twórczego („Schlesische Künstlersiedlung”)w Atzenberg w powiecie Wangen/Allgäu w Niemczech. Hans Niekrawitz zmarł w swoim domu w Wangen w wieku 87 lat. Jego grób znajduje się na cmentarzu St. Wolfgang-Friedhof w Wangen.
Twórczość Niekrawietza definiują człowieczeństwo oraz los jego górnośląskiej ojczyzny (Odry).
W miarę znanym była jego „Kantate OS”, gdzie wierszem opiewał trud śląskich górników. Twórczość Niekrawietza skupiała się głównie na Górnym Śląsku oraz na rzece Odrze, co nie przyniosło autorowi sławy wśród ówczesnych niemieckich literatów.
Jedyna opublikowana powieść Hansa Niekrawietza to „Der Wind weht von der Oder” (Wiatr od Odry) (1961). Powieść, w wielkim stopniu autobiograficzna, mówi o życiu rodzinnym w gospodarstwie rolnym w Odervorstadt (Zaodrze), a także zawiera obraz Górnego Śląska przed wojną, jego obrzędy, wierzenia i przesądy.
Polskie tłumaczenie powieści pt. „Wiatr od Odry” zostało opublikowane dopiero w roku 2001 przez Konserwatorium im. Josepha von Eichendorffa w Opolu.
W Zeszytach Eichendorffa 2003 nr 2 urzekły mnie postać i dzieje Violi przybliżone przez Renatę Schumann. Zaprawdę, zaprawdę, warto poznawać kobiety za Śląska, aby rozmawiać z sensem o równouprawnieniu, genderze, a nawet, o kurczę, a nawet o LGBT+, bo niepowtarzalne i nieporównywalne z sąsiadami są korzenie, z których my Ślązacy wyrośliśmy – albowiem śląski świat nie naczął się od familoków i roladów a fusbalu, doprowdy niy…
i nie kończy się na Kajś.
Wünschelrute
Schläft ein Lied in allen Dingen, |
Wishing-Wand
A song sleeps in all things around |
Różdżka
Drzemie pieśń we wszechrzeczy, śniącej powab wciąż i dar Spolszczył: A. Lubina |
https://www.youtube.com/watch?v=EAmIQP6dtbI
https://www.youtube.com/watch?v=z-YI_QUbLzM
https://www.youtube.com/watch?v=NKcDPpUf2vU
Czy jest jakaś szansa odnalezienie tych zeszytów w internecie?
Zaciekawił mnie Pan bardzo zwłaszcza tym fragmentem o księżnej Violi.
http://www.eichendorff.pl/index.php/pl/publikacje/materialy-zdigitalizowane
Super, dziękuję!
Drobna uwaga. Freiherr (wolny pan) to najniższy niemiecki tytuł arystokratyczny, który odpowiada w polskim nazewnictwie baronowi, a nie hrabiemu.
Zgadza się. Hrabia to pomyłka.
“albowiem śląski świat nie naczął się od familoków i roladów a fusbalu, doprowdy niy…
i nie kończy się na Kajś.”
GENIAL!!! Herr Lubina, bitte, veröffentlichen Sie mal ein Buch mit Ihren Kommentaren zum aktuellen Sachgeschehen bei Silesia Progress. Es wäre ein Klassiker!