Jak to się robi porządnie: Dziennik Anny Frank w Teatrze Nowym w Zabrzu
Koniecznie zobaczcie, DZIENNIK ANNY FRANK, Erica-Emmanuela Schmitta, w przekładzie: Jana Nowaka i reżyserii: Krzysztofa Prusa, ze scenografią: Marka Mikulskiego. Asystent scenografa: Maciej Mikulski, który także kapitalnie spektakl uwiecznił na fotografiach.
Grają fantastycznie: Anna Konieczna, Danuta Lewandowska, Jolanta Niestrój-Malisz, Renata Spinek, Grzegorz Cinkowski, Jarosław Karpuk, Jakub Piwowarczyk, Marian Wiśniewski.
W roli Anny Frank dwie debiutantki wyłonione na castingu: Julia Kuzber i Anna Nowak. Widziałem spektakl, w którym grała Annę Nowak – powiadam Wam, powiadam – rewelacja.
Skąd ten zachwyt? Jakie uzasadnienie tego zachwytu?
Reżyseria Krzysztofa Prusa, jego urzeczywistniony zamysł, to prostota pełna finezji, a prostota w sztuce, to artyzm, to zrozumienie słowa i jego znaczeń – wszystkich. Aktorzy cierpieli najprawdopodobniej podczas prób, bo Prus przekonał mich sobie tylko znanymi argumentami do konsekwentnej dyscypliny, do harmonii statyki z dynamiką, do ruchu w klatce, w klatce scenografii, w klatce scenografii zespolonej ze światłem, światłem mistrzów flamandzkich, których to mistrzów Prus wręcz cytuje. Aktorzy – naturalne posągi, jak tylko u Fidiasza, u Michała Anioła, u Caravaggio i Rodnia, ale nic z patetyczności, sama arcymistrzowska prostota. Kształt i światło, nierozłączne, jak to zawsze. Ruch i światło – jak to codziennie. Ruch i bezruch i muzyka… Weber, Pachelbel, Bach, Wagner…
Zanim pójdziecie, to obejrzyjcie trochę obrazów mistrzów flamandzkich i posłuchajcie trochę wymienionych kompozytorów. Możecie też przypomnieć sobie Złodziejkę książek i i Czarną księgę.
Więcej nie mogę napisać, bo Dziennik Anny Frank już się dla Was zaczął… Trudno w to uwierzyć, ale tak jest.
Najbliższy spektakl 7 czerwca 2018.
Nie widziałeś, to zobacz
Ze strony Teatru Nowego w Zabrzu:
„Czy można wyobrazić sobie świat osobliwszy, bardziej hermetyczny od tego, który dzieje się w głowie dorastającej dziewczyny? Po powrocie z obozu w Auschwitz, Otto Frank, jedyny ocalały spośród członków ukrywającej we wspólnym mieszkaniu żydowskiej społeczności, odkrywa sekretny dziennik nastoletniej córki. Otto poznaje Annę, jakiej nie znał, zbuntowaną przeciw oschłości matki, dojrzewającą do bycia kobietą; poznaje na nowo siebie i swoich bliskich. Czy można wyobrazić sobie osobliwszy, bardziej hermetyczny świat od świata skazanych na bezczynność, niechcących pogodzić się z grozą zagłady dorosłych, trawiących lata na odprawianiu rodzinnych i towarzyskich rytuałów, dyskutujących w nieskończoność
o puszczaniu wiatrów skutkiem nadmiaru zjedzonej fasolki oraz o wyższości urody żołnierza w niemieckim mundurze od urody żołnierza w mundurze angielskim? (…)”
====================================================================
Linki:
http://teatrzabrze.pl/przedstawienia/dziennik-anny.html
Aleksander Lubina – germanista, andragog – zdobył wykształcenie w Polsce, Niemczech i Szwajcarii. Jest publicystą, pisarzem, tłumaczem, autorem programów nauczania, poradników i śpiewnika – był nauczycielem akademickim, licealnym, gimnazjalnym i w szkołach podstawowych oraz doradcą i konsultantem nauczyciel
Foto na górze: By Paweł JaNic [CC BY-SA 4.0] / Wikimedia Commons