Moc kultury #30: Miast inzurekcyje
Aleksander Lubina
Moc kultury
Miast inzurekcyje
O wspomnieniach w Godce z Babciōm Krystyny Loch.
Niywielã rokōw nazŏd naszkryflōłech ô fandzolyniu sōmsiadōw, jakoby Hanysy niy majōm kultury, bo niy majōm jynzyka ino majōm gwara (ciupka śmiysznŏ i chamskŏ, czytej wulgarnŏ), bō niy majōm literatury i we godce niy dŏ sie pisać.
Dalszŏ tajla artykułu niżyj
Szrajbowołech: Ślōnzŏki poradzōm ze gwoździã zupã uwarzić, to jak trzã, to i knigi szafnōm.
Po leku dźwigŏ sie godkã, bō niy mã gańby gŏdać, rzōndzić i prawić – gŏdajōm filozofy, muzyki, malyrze, pisŏrze, nawet polityki, a co richtig ważne – gŏdajōm baby i piszōm, piszōm, piszōm.
Omy, baby żyniate i dziołchy piszōm ksiōnżki ô tym, jako to bōło za dŏwnego piyrwyj.
A Omy, baby żyniate i dziōłchy majōm moc a siyłã – gŏdajōm prŏwdã, a czasym cyganiōm.
Godki z Babciōm Krystyny Loch to wspomnienia, pamiątka, hołd złożony babci autorki, a więc nie należy do nich przykładać miary literatury pięknej, czy nawet beletrystyki, nie szukajmy w niej też historii uogólnionej, bo wspomnienia w tej książce to osobiste wypowiedzi Babci do roku 1978 wydane przez Krystynę Loch 40 lat po śmierci jej babci, a więc przetworzone.
Niezaprzeczalną wartością tej książki jest użyta przez panią Loch wersja gŏdki.
Niych se sōmsiady ôglōndajōm seriale, a jŏ poczitōm, jak to bōło u babci Krystyny Loch (zdaniem autorki) i jak ôna gŏdała pō naszymu we tych Hajdukach, kerych niebiescy (mōdre) ślecieli do 4. ligi.
Poszukōm, co mogłã pedzieć Babcia, a co jej w usta włożyli autorka i redaktorzy, nale niy bydã sie wadził, co u moich Omy i starki, bōło inakszyj niźli u Babci pani Loch w jeich spōmniyniach.
Krystyna Loch: Godki z Babciōm
wyd. Silesia Progress, Katowice 2020
Korekta Stanisław Neblik
Projekt okładki Rafał Szyma
