Ze ślabikorza
2020.10.22
Ze ślabikorza
Wejrzoł roz Ziguś do ślabikorza.
Starka mu pado: – Jo ci pokoża,
Jako mosz czytać te ślōnski słowa,
Coby ta nasza mowa zachować.
Mōmy sam takich literek pora,
Kerych niy uczy cie polsko szkoła:
– To je „ō” – z kryseczkōm „o”.
Kożdy Ślōnzok te „ō” zno.
Taki słowa: „kōń”, „bōmbōny”,
Tam te nasze „ō” stawiōmy.
A ku tymu: „słōma”, „złōmoł”.
Kożde z nich u sia te „ō” mo.
Drugi „o”, co tyż je nasze,
Mo nad głowōm taki „daszek”,
Co do gōry pokazuje,
A te „ô” sie „ło” mianuje.
„Ôjciec”, „ôkno”, „ôrać”, „ôwies”,
Kożde z nich te „ô” mo w sobie.
Je tyż inkszych liter pora,
Możno przidzie na niy pora,
Dyć na razie, myśla, styknie,
Cobyś sie nauczōł piyknie
Czytać z tego ślabikorza.
Jutro zaś ci co pokoża
Fojerman
Dalszŏ tajla artykułu niżyj
www.dykcjonorz.eu
