Rozbierymy godka na tajle

Chytōmy szprymy, bierymy dłōtka a fajle, a rymy i godka rozebierymy na tajle

Mōmy bezmała feryje, czas na ôgōrki „te co – ocet” trza im do zaprawianio. Jo ani niy wiym, czy je jeszcze doś ôctu we sklepach, bo sam siedza, a bawia sie godkōm przi bōnkawie ze cukrym.

Słyszoł żech kajś, co bezmała Poloki sie bojōm uznać ślōnski jynzyk, bo bydzie ôn zagrożoł

jynzykowi polskimu. Niy wiym: rzać sie, abo beczeć? Dyć przeca stary chłop niy bydzie beczoł. Rzoł sie tyż niy byda, bo to niy pasuje, ale możno zaczna pisać co takigo, że inksi sie bydōm uśmiychać, a Polokōm pokoża, że majōm sie czego boć. Niy licza na to, że skuli mojigo pisanio straci sie jynzyk polski, ale możno kery do pozōr, że je tyż tyn nasz jynzyk ślōnski, a trza go spiyrać a retować.

Po ślōnsku pisza kajś ôd poczōntku XXI wieku, a ôtok prziszoł żech ku tymu, coby trocha pomajstrować przi niymu, podubać, a podziwać sie, co sie z tej gliny do ulepić. Sōm to taki moji poczōntki dziepiyro, tōż wierza, że bydziecie ôcyniać, krytykować, ale kamiyniami ze szlojdra niy bydziecie za mnōm strzylać.

Jo niy rod pisza ô polityce, ale zaczna ôd takigo krōtkigo tekstu pisanego barzij po polsku, kery idzie se poczytać ôd zadku:

 

U, na piwo kraj, a Żoliborz zrobi loża Jarkowi panu

 

A terazki już ôbiecuja, że bydzie wiyncyj pō naszymu, a mynij polityki.

 

Na poczōntek ô żyrafie:

Reż niy, żyrafa    (żyto nie, żyrafa)

Afa, ryż niy żer   (małpa, ryż nie jedz)

 

Tekst „Margot, a ja to gram” je tyż wiyncyj po polsku, a je dłōgi, tōż yno kōniec:

„Napisoł go a ogłosi pan”

 

Inkszy tekst do czytanio ôd zadku je ô zwierzōntkach a cyrkusie:

O, cilip. Pili co?

A kip. Tako mocie cyrkus: ptok, o, cilip, a jyża dopod. A żyj! Kot psu, kryce: i co mo kat? Pika.

A kip. Tako mocie cyrkus: ptok jyża dopod, a żyja. Pili co? Kot psu, kryce – i co mo kat? Pika.

 

I na razie ôstatni kōnsek:

Masa jōm Masajōm krod

Dorka do w mōj, a sam je suma. Sum, ej, Masajōm woda krod.  

Dorka do w mōj, a sam je mus, a mus. Ej, masa jōm, woda, krod.

 

Tōż na razie na tela. Dejcie znać, jako Wōm sie podobo taki „dubani” przi jynzyku ślōnskimu.

 

Stanisław Neblik – Fojerman