Pokora – kajś po blisku

Dzieci z Bullerbyn. Ala mo kota, kot mo Warszawa, nasza stolica. Old Shatterhand w (cyganiōnyj) Ameryce. Robin z lasa Sherwood. Tōmek w Rusyji, Australiji, Gran Chaco. Chopcy spod Lenino, chopcy spod Berlina. Sola z nieba pōłnocnego. Conan z Cymeryje, Bilbo ze Shire. Milo, co pływoł naôbkoło świata. I Nemo, co zrobiōł dwajścia tysiyncy mil podwodnyj żeglugi. Roztrzaskany Robinson. Stasiu ôd chininy. Sposōb na Alcybiadesa. Ania z Zielōnego wzgōrza i ta dziouszka, co zmazała “niy” z “niydostateczny” na cynzurce i pojechała fōrt. Kaszubskie lasy ôd Dudusia, autostop ôd Poldka. Pan Samochodzik i cosik we Polsce. Tytus, Romek i Bies z czady.

Chowołech sie na światach, co zawdy były daleko. Było klar: literatura – to je kaj indzij.

Dzisio ôtwiyrōm “Pokora” Twardocha. Piyrsze strōny – jakiś Werdōn i zasuto staro Kłodnica, Gliwice. I przestowōm czytać, bo kajś we gowie zbiyro mi sie – co? Na płaczki?

Bez ôstatnie 20 lot zdarziły sie mi-czytoczowi dwie rzeczy. Piyrszo: Bienek, Janosch, Lysko, Twardoch, Majewski i inksi – jedyn za drugim, co puściyli literatura do mie na plac. Drugo: te zmiarkowanie, że ôna zawdy tam była, ino nos niy puszczali, coby sie ś niōm bawić. Ś niōm: ze Bienkami, Janoschami, Scholtisami, Hauptmannami, Eichedorffami, Boehmami, Aniołami Ślōnzokami… Żodyn ô nich ani niy wiedzioł.

Dalszŏ tajla artykułu niżyj

Dej pozōr tyż:  Bartodziej & Soika: Ślązak na wyborach

Mōmy rok 2020. Mōm ze dwajścia lot czytanio tyż ô tym, co po blisku. Ale durch…

Moje bajtle, jak dobrze pōdzie, niy bydōm tego znać. Ône miyndzy Hogwartym i Narnijōm roz za kiedy trefiōm tyż świynto Hyjdla ôd Cichonia i zaginiōne perły ksiynżnyj Daisy ôd Kassnerki. Abo masne wōszciory ôd Brzechwy-Szołtyska i Pucha z Małym Princym, co chocioż smykajōm sie kaj indzij, to przinojmnij godajōm “tak jak tata”.

…”Alejka dalej nazywa się Wilde Klodnitz, Dzika Kłodnica.”. Niy jadymy daleko, robiōłech ze dwiesta metrōw dalij, kajś ze sto lot niyskorzij. Moja drōga ku tymu światowi zaczyno sie po tyj strōnie Eliadowyj granice.

Moga czytać dalij.

Społym budujymy nowo ślōnsko kultura. Je żeś z nami? Spōmōż Wachtyrza

ur. 1981 w Katowicach. Tumacz, pisorz, popularyzatōr ślōnskij godki. Spōłtwōrca serwisu.

Śledź autora:

Jedyn kōmyntŏrz ô „Pokora – kajś po blisku

  • 20 września 2020 ô 11:52
    Permalink

    Właśnie w tej chwili skończyłem lekturę “Pokory”. Ciężko na gorąco zebrać myśli, ale to z pewnością najlepsze co czytałem autorstwa p. Twardocha. Trudno było oderwać się od tej historii. To na pewno bestseller. To na pewno obowiązkowa pozycja dla każdego Ślązaka. Czytajcie!

    Ôdpowiydz

Ôstŏw ôdpowiydź

Twoja adresa email niy bydzie ôpublikowanŏ. Wymŏgane pola sōm ôznŏczōne *

Jakeście sam sōm, to mōmy małõ prośbã. Budujymy plac, co mŏ reszpekt do Ślōnska, naszyj mŏwy i naszyj kultury. Chcymy nim prōmować to niymaterialne bogajstwo nŏs i naszyj ziymie, ale to biere czas i siyły.

Mōgliby my zawrzić artykuły i dŏwać płatny dostymp, ale kultura powinna być darmowŏ do wszyjskich. Wierzymy w to, iże nasze wejzdrzynie może być tyż Waszym wejzdrzyniym i niy chcymy kŏzać Wōm za to płacić.

Ale mōgymy poprosić. Wachtyrz je za darmo, ale jak podobajōm Wōm sie nasze teksty, jak chcecie, żeby było ich wiyncyj i wiyncyj, to pōmyślcie ô finansowym spōmożyniu serwisu. Z Waszōm pōmocōm bydymy mōgli bez przikłŏd:

  • pisać wiyncyj tekstōw
  • ôbsztalować teksty u autorōw
  • rychtować relacyje ze zdarzyń w terynie
  • kupić profesjōnalny sprzynt do nagrowaniŏ wideo

Piyńć złotych, dziesiyńć abo piyńćdziesiōnt, to je jedno. Bydymy tak samo wdziynczni za spiyranie naszego serwisu. Nawet nojmyńszŏ kwota pōmoże, a dyć przekŏzanie jij to ino chwila. Dziynkujymy.

Spōmōż Wachtyrza