Poezyjŏ to rzymiosło – Syniawa ôdpisuje Widerze

POEZYJŎ TO RZYMIOSŁO

w ôdpowiedzi Irkowi Widerze

Poezyjŏ to rzymiosło,
Bez wprawy sie nic niy skōrŏ –
Jak chcesz płynōńć, chyć za wiosło,
Jak chcesz pisać, chyć za piōro

(Piōro to możno przesada,
Bo żyjymy w takij erze,
Że sōm Hōmer by Iliadã
Pisoł tyż na kōmputerze).

Poezyjŏ to niy tŏwŏr,
Nie prziniesieś jyj ze sklepu.
Znojdź dlō myśli cylne słowo,
Na „Wachtyrzu” sie przeciepuj

Z tymi, kerzi tyż cojś szkrobiōm,
Wyciōng, co tam mŏsz, z szuflŏdki,
Niych i ciebie muzy wŏbiōm
Z profitym dlŏ naszyj gŏdki.

Dzisioj je nŏs gŏrstka małŏ,
Pedzōm możno: mizeryjŏ…
Dyć pokŏzać sie udało,
Że tyż mōmy poezyjŏ.

Trza przeszłości zawrzić wrota
I sie w prziszłość wiyncyj dziwać,
I ciś dalij tã robotã.
A terŏz przyjdźmy do piwa:

Przi piwie sie klyci miyło
(We trzech wybrać sie mogymy),
Bele take dobre było,
Jak sōm nasze ślōnske rymy.

Mirosław Syniawa – urodzony 1958 w Chorzowie, tłumacz poezji światowej na język śląski (m.in. wierszy zebranych w tomie “Dante i inksi”), autor poezji po śląsku jak i prozy pisanej w języku polskim (“Nunquam Otiosus”), współautor “Gōrnoślōnskygo ślabikŏrza”.