Piękno poezji – ostatni wielki – Josef hrabia von Eichendorff

Kiedy Bóg dokonał dzieła stworzenia, sfrunęły anioły i kręgiem doskonałym Boga dnia siódmego otoczyły.

– Boże, ile ten wszechświat ku chwale Twojej idealnie zbudowany kosztować musiał – zdumiał się anioł pierwszy, a był to anioł-bankowiec.

– Boże, jak ten wszechświat ku chwale Twojej idealnie zbudowany – rzekł anioł drugi, a był to anioł-inżynier.

– Boże, jak Ci Boże za wszechświat ten ku chwale Twojej idealnie zbudowany dziękować – zapytał  anioł trzeci, a był to anioł-mnich.

– Boże, jak ten wszechświat ten ku chwale Twojej idealnie zbudowany opiewać – zafrasował się anioł czwarty, a był to anioł-anioł. Potrzebne będą zastępy poetów, hufce zbrojne w liry, pióra gęsie i wieczne oraz klawiatury.

Wtedy spoza kręgu doszedł głos anioła upadłego: – Na nic zastępy poetów, hufce zbrojne w liry, pióra gęsie i wieczne oraz klawiatury, bo jedynie jeden człowiek na stu… bo jedynie jeden człowiek na tysiąc poezji potrzebuje. Wiersze ludziom ofiarować, to niczym perły prze wieprze rzucać.

Dlatego też poetów ogrom,  liczba wręcz potężna, na ziemię zesłana zostanie, żeby cześć i chwałę moją opiewali. O każdym czasie w każdym miejscu w starcach, w mężach dojrzałych, w kobietach czułych i dzieciach niewinnych do głów otwartych, do serc wrażliwych, do sumień niech mową melodyjną i rytmiczną, słowami trafnymi i cudnymi niech przemawiają.

Pięciu ich ześlę Śląskowi, Ślązaczkom i Ślązakom, a będą to:

Martin Opitz von Boberfeld,

Andreas Greif, zwany Gryphiusem,

Johannes Scheffler,  zwany Angelusem Silesiusem,

Johann Christian Günther

oraz Joseph Karl Benedikt Freiherr von Eichendorff.

 

Tych pięciu właśnie ześlę Śląskowi, Ślązaczkom i Ślązakom. Stworzą kanon, bo bez kanonu to chaos, mrok i błądzenie wieczne.

Dej pozōr tyż:  Gdzie szumi Opawa… cz. 3 (ostatnia)

Tak to o poezji, o wierszach i poetach Bóg do aniołów przemawiał. Kiedy Bóg skończył, to anioł-anioł zarecytował Josepha hrabiego von Eichendorff. Powiedział wiersz o pięknie słowa utrafionego.

 

Recytował anioł-anioł po niemiecku:

Wünschelrute
Schläft ein Lied in allen Dingen,
die da träumen fort und fort
und die Welt hebt an zu singen,
triffst du nur das Zauberwort.

 

Recytował anioł-anioł po polsku:

Czarodziejska różdżka
Drzemie pieśń we wszechrzeczy
sennych marzeń dzień i  noc
i świat wzleci cudnym śpiewem,
dotknij tylko słowa  czar.

 

Recytował anioł-anioł po angielsku:

Wishing-Wand
A song sleeps in all things around
Which dream on and on unheard,
And the world begins to resound,
If you hit the magic word.

 

Za wikipedią:

Joseph Karl Benedikt Freiherr von Eichendorff (* 10. März 1788 auf Schloss Lubowitz bei Ratibor, Oberschlesien; † 26. November 1857 in Neisse, Oberschlesien) war ein bedeutender Lyriker und Schriftsteller der deutschen Romantik. Er zählt mit etwa 5000 Vertonungen zu den meistvertonten deutschsprachigen Lyrikern und ist auch als Prosadichter (Aus dem Leben eines Taugenichts) bis heute gegenwärtig.

Барон Йозеф Карл Бенедикт фон Эйхендорф (Айхендорф) (нем. Joseph Karl Benedikt Freiherr von Eichendorff; 10 марта 1788, замок Любовиц близ Ратибора, Верхняя Силезия — 26 ноября 1857, Найсе, Верхняя Силезия) — немецкий поэт и прозаик эпохи романтизма. Его лирические сочинения были переложены на музыку около 5000 раз.

Joseph Freiherr von Eichendorff (10 March 1788 – 26 November 1857) was a Prussian poet, novelist, playwright, literary critic, translator, and anthologist. Eichendorff was one of the major writers and critics of Romanticism.

Joseph Karl Benedikt Freiherr von Eichendorff (Castillo de Lubowitz, Alta Silesia, 10 de marzo de 1788 – Neisse, 26 de noviembre de 1857), poeta y novelista alemán. Muchos de sus poemas fueron adaptados por compositores de la talla de Robert Schumann, Felix Mendelssohn-Bartholdy, Johannes Brahms, Hugo Wolf, Richard Strauss, Friedrich Nietzsche, Hans Pfitzner o Alexander von Zemlinsky.

Dej pozōr tyż:  Katowice: Teatr Korez w kwietniu

Joseph Karl Benedikt Freiherr von Eichendorff (ur. 10 marca 1788 w Łubowicach, zm. 26 listopada 1857 w Nysie) – poeta niemiecki epoki romantyzmu.

 

Poza Dolnym i Górnym Śląskiem boska poezję tworzyli:

George Gordon Noel Byron, 6. baron Byron, znany również jako lord Byron (ur. 22 stycznia 1788 w Londynie, zm. 19 kwietnia 1824 w Missolungi)

Adam Bernard Mickiewicz i herbu Poraj (ur. 24 grudnia 1798 w Zaosiu lub Nowogródku[1][2][3], zm. 26 listopada 1855 w Konstantynopolu)

Aleksandr Siergiejewicz Puszkin (ros. Александр Сергеевич Пушкин; ur. 26 maja?/6 czerwca 1799 w Moskwie, Imperium Rosyjskie, zm. 29 stycznia?/10 lutego 1837 w Petersburgu, Imperium Rosyjskie)

George Gordon Noel Byron, 6. baron Byron, znany również jako lord Byron (ur. 22 stycznia 1788 w Londynie, zm. 19 kwietnia 1824 w Missolungi)

Edgar Allan Poe (ur. 19 stycznia 1809 w Bostonie, w stanie Massachusetts, zm. 7 października 1849 w Baltimore, w stanie Maryland)

Nikołaj Wasiljewicz Gogol (ros. Николай Васильевич Гоголь [ɲɪkɐˈlaj vɐˈsʲilʲɪvʲɪt͡ɕ ˈɡoɡəlʲ]; ur. 19 marca?/31 marca 1809[1] w Soroczyńcach Wielkich, zm. 4 marca 1852 w Moskwie)

Charles Pierre Baudelaire (wym. [ʃaʁl bodlɛʁ]) (ur. 9 kwietnia 1821 w Paryżu, zm. 31 sierpnia 1867 tamże) – poeta i krytyk francuski, parnasista zaliczany do grona tzw. „poetów przeklętych”.

 

Taką opinię o wierszach wyraził książę poetów Johann Wolfgang von Goethe ( ur. 1749 – zm. 1832):

Gedichte sind gemalte Fensterscheiben!
Sieht man vom Markt in die Kirche hinein,
Da ist alles dunkel und düster;
Und so siehts auch der Herr Philister.
Der mag denn wohl verdrießlich sein
Und lebenslang verdrießlich bleiben.
Kommt aber nur einmal herein!

Dej pozōr tyż:  Alexis Langer - architekt, budowniczy wizytówki Kattowitz-Katowic

Begrüßt die heilige Kapelle;
Da ists auf einmal farbig helle,
Geschicht und Zierat glänzt in Schnelle,
Bedeutend wirkt ein edler Schein,
Dies wird euch Kindern Gottes taugen,
Erbaut euch und ergetzt die Augen!

 

Wiersze to w oknie malowane szyby!
Patrząc  z rynku w głąb  kościoła,
Wszystko jest ciemne i ponure;
tak też widzi to  pan Kołtun.
A on niechże pozostanie smętny
I  markotny przez życie całe.
Wstąpi tylko raz do środka!

Pozdrowi kaplicę świętą;
Błyskiem mienią się barwy świetlne,

Dzieje i zdobienia iskrzą pędem,
Znacząco działa promień szlachetny,
To posłuży wam, Boże dzieci,
Rośnijcie i nasyćcie oczy!

 

Poems are painted windows!
If you look from the market into the church,
Everything is dark and gloomy;
And so does Mr. Philister.
He might be annoying
And remain lethargic for life.
But only come in once!

Greet the holy chapel;
There’s colorful light,
History and ornament shine in fast,
Significant is a noble appearance,
This will be for you children of God,
Build and fill your eyes!!

http://www.miesiecznik.znak.com.pl/7122014tadeusz-zatorskinie-nasz-poeta-ziemi-naszej-czyli-co-zrobic-z-von-eichendorffem/

Aleksander Lubina – germanista, andragog – zdobył wykształcenie w Polsce, Niemczech i Szwajcarii. Jest publicystą, pisarzem, tłumaczem, autorem programów nauczania, poradników i śpiewnika – był nauczycielem akademickim, licealnym, gimnazjalnym i w szkołach podstawowych oraz doradcą i konsultantem nauczycieli.

Foto tytułowe: Jobel [CC BY 3.0], Wikimedia Commons

Społym budujymy nowo ślōnsko kultura. Je żeś z nami? Spōmōż Wachtyrza

4 kōmyntŏrze ô „Piękno poezji – ostatni wielki – Josef hrabia von Eichendorff

  • 11 marca 2023 ô 09:22
    Permalink

    Tak po prawdzie. To Freiherr trochę więcej niż baron i trochę mniej niż hrabia. No i pamiętajmy o tym, kiedy Eichendorff żył, bo tytuły w różnych czasach miały różne znaczenie.

    Ôdpowiydz
  • 13 marca 2022 ô 12:56
    Permalink

    Barbara mosz recht Freiherr to niy Graf ino Baron,mom tako Muenze.

    Ôdpowiydz
  • 10 marca 2022 ô 11:04
    Permalink

    Piyknie…
    U nas , jest Gymnasium, pod jego miyniem.
    We Koblenz, nad Renem.

    Ôdpowiydz
  • 27 listopada 2021 ô 06:22
    Permalink

    Baron (Freiherr), niy grof.
    Nawet na tyj mincy tak stoji napisane.

    Ôdpowiydz

Ôstŏw ôdpowiydź

Twoja adresa email niy bydzie ôpublikowanŏ. Wymŏgane pola sōm ôznŏczōne *

Jakeście sam sōm, to mōmy małõ prośbã. Budujymy plac, co mŏ reszpekt do Ślōnska, naszyj mŏwy i naszyj kultury. Chcymy nim prōmować to niymaterialne bogajstwo nŏs i naszyj ziymie, ale to biere czas i siyły.

Mōgliby my zawrzić artykuły i dŏwać płatny dostymp, ale kultura powinna być darmowŏ do wszyjskich. Wierzymy w to, iże nasze wejzdrzynie może być tyż Waszym wejzdrzyniym i niy chcymy kŏzać Wōm za to płacić.

Ale mōgymy poprosić. Wachtyrz je za darmo, ale jak podobajōm Wōm sie nasze teksty, jak chcecie, żeby było ich wiyncyj i wiyncyj, to pōmyślcie ô finansowym spōmożyniu serwisu. Z Waszōm pōmocōm bydymy mōgli bez przikłŏd:

  • pisać wiyncyj tekstōw
  • ôbsztalować teksty u autorōw
  • rychtować relacyje ze zdarzyń w terynie
  • kupić profesjōnalny sprzynt do nagrowaniŏ wideo

Piyńć złotych, dziesiyńć abo piyńćdziesiōnt, to je jedno. Bydymy tak samo wdziynczni za spiyranie naszego serwisu. Nawet nojmyńszŏ kwota pōmoże, a dyć przekŏzanie jij to ino chwila. Dziynkujymy.

Spōmōż Wachtyrza