Klachule ze Zowodzio: Gymby na szperplatach
– Hned bydzie strach z dōma wylyź! – rozciepała sie Bregulino – Kaj niy pōda, wszandy na mie filujōm!
– Nale fto? – niy spokopiyła Drzyzdzyno – Kaj?
Bregulino szczeliła macha, kero godała: „Jerōna, Wyście sōm ale zacofano, wszysko Wōm trza tuplikować!”
– No, dyć godōm ô tych gymbach – pedziała i pokozała na epno szperplata, wele keryj prawie stoły. Chop na szperplacie kukōł na nie maszketnie i ôbie miały taki gyfil, co hned ślyzie do nich, coby im zachachmyncić portmanyje.
Dalszŏ tajla artykułu niżyj
– Aaa, no, ja… – uznała Drzyzdzyno – Nale to, wiycie, dyć tak je zowdy, kej idzie ku jakymuś welowaniu…
– Tak po prowdzie, to jo ani niy wiym kogo my terozki bydymy wybierać… – Bregulino poszkrobała sie po gowie – A Wy?
– No, dyć Prezydynta, Rada Miejsko i Sejmik, pra?
– Ach, zou… – pedziała Bregulino – Jo byda welować chyba na ta Kanclyrz.
– Wōm sie pokićkało! – Drzyzdzyno klupła sie w gowa – Dyć na kanclyrza to welujōm we Niymcach. My mōmy premiyra.
– To premiyra tyż bydymy wybierać?! –zdziwowała sie Bregulino – I dobre, bo jo tego bryloka szczimać niy poradza!
– Niyyy. Terozki ino Sejmik, Rada i Prezydynta Miasta…
– No, toż godōm, co jo byda welować na ta…
– Ach, zou! Jo myślała, co Wy godocie ô Angeli!
– A ônyj je Angela?
– Niy, Ilona. Gryfno baba i ôblyko sie galantnie. Fajne mo te szakety…
– Angela, pra? Toooć!
– Niy, jo godōm ô tyj Ilonie. No bo przeca niy byda welować na tych gizdōw, co godajōm ô nos, co my sōm zakamuflowane Niymce!
– Ani mi niy spōminejcie ô tych podciepach pierōńskich! – rozhajcowała sie Bregulino – Abo ô tych drugich ciućmokach, kere nōm tak piyknie świadczyli, a jak prziszło co do czego, to pedzieli mōmy im na pukel skoczyć. Nale godocie, co te ślepry bydōm lepsze?
– Jake zaś ślepry? Aaa, Wy godocie ô tyj Ślōnskij Partyji Regionalnyj? No, mie sie zdowo, co Ślōnzok zowdy je bardzij robotny ôd gorola…
– Dejcie pokōj, jak jo patrza na tych naszych ślōnskich elwrōw, to mie sie aże dźwigo! Jo to bych zawelowała nojlepij na partyjo, kero niy bydzie sie lynkać ciynżkij roboty! Tako Partyjo Robotnych Ludzi! O!
– Ja, ja, Angliki, majōm tako Partyjo Pracy – spōmniało sie Drzyzdzynie – Po angelsku na nich sie godo Leber Party.
– A jo to Wōm powiym, co u nos lebry sōm we kożdyj jednyj partyji! – znerwowała sie Bregulino – I ino czekōm kej ftoś im pościepuje te szperplaty, bo mie to szteruje, kej tako epno gymba durś na mie filuje, jak ida do sklepa.
Drzyzdzyno prziszła ku tymu, co dyć Bregulino robi gynau to samo, co te gymby na szperplatach, kej sztyjc siedzi we ôknie i filuje na ludzi, nale psinco pedziała. Po co miałaby skirz polityki prziś ze sōmsiadkōm na krziwe pyski?