Ireneusz Borek: Hajmat

Hajmat

szachty kere już śpiōm
strōmy co pszed miesiōnczkiym
chylōm gowy
widoki ku nocōm i dniōm
fojerek smyndy ponad trowy
i błōnie za chałpōm
tam kaj żeś leżoł nagi
a zygor na turmie biōł prawie sześć
ziymio cicho mie pieść

i tamta frela
z jasnym cybikiym choby łod słōńca
w nia żeś zaglōndoł kej w niebo
kaj niy ma przodka i niy ma kōńca
i klynknōłś a rynce kej skszidła Ikara
niysły cie bes światy
i paczołś na twōj hajmat
jedziny choć puklaty

Dalszŏ tajla artykułu niżyj

Foto tytułowe: Krzysztof Mandrysz from Pixabay