Fater ôd Szekspira i Superhanysa
Z rysownikiym Jackiem Zygmuntem godo Adam Papierniok
– Prawie filuja na Wasze komiksy ô “Superhanysie” i musza pedzieć, co to niy ma nojgryfniyjszy superbohatyr, jakygo żech widzioł.
– No i ô to sie rozchodzi! Jo wiym, co Superhanys je mały, ruby i mo fōnsa, nale to wszysko naskwol! Wiysz, taki Hamerykon wejrzy na swojigo Supermana i zarozki chyto go lankor. Bo tyn Superman to je kyns pakera, mo gryfno faca i ta tako wela, wiysz ô czym godōm. A tyn Hamerkon ciyngiym frygo te hamburgery i wyglōndo bardzij jak nasz Superhanys. I zaroz robi mu sie trocha niypeć. A u nos je inakszyj. Ślōnski chop wejrzy na tego Superhanysa i myśli sie: „Jezderkusie, jo je fajniejszy jak tyn ślōnski superbohatyr!”

– Jak wyście tak po prowdzie prziszli ku tymu, co Ślōnsk musi mieć swojigo superbohatyra.
– Kożdy zasługuje na jednego! Downo tymu Ponbōczek rozdowoł roztomajtym nacyjōm superbohatyrōw. Pra-Ślōnzok, jak to Ślōnzoki, zetrwale stoł w raji i już bezma miōł prziś dran, nale wtynczos prziszoł ku niymu Pra-Hamerykon i zaczōn mu wiyszać nudle. Pado mu tyn Pra-Hamerykon: „Dej pokōj, na pierōn wōm superbohatyr, przedej mi go, jo ci za to ôddōm wōngel”. No i Pra-Ślōnzok przedoł swojigo superbohatyra za wōngel. Beztōż Hamerykony majōm terozki i Supermana i Batmana i Spidermana, a my jeszcze niydowno mieli ino wōngel. Nale styknie! Terozki my tyż mōmy swojigo superbohatyra.
– Fajne nudle nōm wiyszocie na uszach. A tak naprowdy?
– Pora lot tymu prziszoł żech ku tymu, co Ślōnzoki bydōm rade takim komiksōm. Ino żech jeszcze musioł znojś chopa, kery bydzie mi pisoł scynariusze po ślōnsku. Prawie żech wtynczos czytoł ksiōnżka ô komisorzu Hanusiku Marcina Melona. Napisoł żech do Marcina na facebooku i ôd tyj pory wroz richtujymy te komiksy. Kożdego miysiōnca jedna tajla je w cajtungu, kery sie mianuje „Twōj Chorzōw”.

– Nale przeca to niy ma Waszo jedyno robota, w keryj rozchodzi sie ô ślōnsko godka?
– Terozki na topie je projekt „Co by pedzioł Szekspir?”, kerymu na facebooku przaje już bezma trzi tysiōnce norodu. Rozchodzi sie ô to, co przekłodomy z Marcinym Melonym roztomajte cytaty z angelskij godki na ślōnsko. Roz to sōm take ańfachowe godki, a roz cytaty z uwożanych śpiywokōw, szauszpilerōw, politykōw…
– Freddie Mercury już terozki niy śpiywo „You don’t fool me”, ino „Niy bydziesz mie robić za bozna”. A Oscar Wilde uznowo, co „wszyscy siedzymy we guliku, ino niyftorzy z nos kukajōm ku gwiozdōm”.
– Je tego w pierōny, kożdy ôbrozek mo mocka przajek, beztōż prziszli my ku tymu, coby zrichtować z tego porzōndno ksiōnżka. Jak dobrze pōdzie, to tako ksiōnżka bydzie fertiś kajś za pora miysiyncy. Wydawnictwo Silesia Progress je zainteresowane.

– Do kogo bydzie tako ślōnsko-angelsko ksiōnżka?
– Do Ślōnzokōw, kere przajōm swojij godce i do Ślōnzokōw, kere rade uczōm sie angelskij godki. Nale tyż poradzi robić za geszynk do Polokōw abo ludzi z inkszych nacyji, kere poradzōm po angelsku czytać. Wierza to bydzie szlager.

– Mōm jeszcze jedne pytaniy ô tego Superhanysa. Niy lepij, jakby sie mianowoł „Superchop” abo cosik takigo?
– Nale dyć co ôn poradzi, co tak sie mianuje? Mie je Jacek, a ciebie Adam, ja? No, a ôn je Hanys. Hanek. Johann. Jasiu. Kożdy jakoś mianować sie musi, pra? No i Superhanys to w skrōcie SH. Terozki kożde auto zarejestrowane w Chorzowie reklamuje naszego superbohatyra. Ino wejrzyjcie co majōm na rejestracjach!
– Toć, mocie recht. No to ôstowo mi ino winszować wom dużo sukcesōw i szpasu.
– Jo zowdy mōm mocka szpasu, kej moga cosik nakryklać, a przi tym promować naszo godka.


