Wyniki VI Diktanda Ślōnskij Gŏdki [fotorelacja] + tekst dyktanda

24 maja 2019r na kopalni Ignacy (Hoymgruba) odbył się już 6 Diktand Ślōnskij Gŏdki.

W tym roku pisania dyktanda podjęły się 44 osoby, które przyjechały z różnych zakątków Górnego Śląska.

Przybyło wielu znamienitych gości, a dyktando pisali także kandydaci na europosłów. Prezydenta Miasta Piotra Kuczerę reprezentowała radna Miasta Rybnika a zarazem współorganizatorka pierwszego dyktanda Grażyna Kohut. Obecni byli sekretarz ŚPR Piotr Snaczke i Marek Polok,  członek rady politycznej ŚPR oraz szef ZG Grzegorz Franki. Aleksander Lubina ekspert MEN, autor treści spektaklu, który zobaczyliśmy zaraz po przeczytaniu dyktanda. Jury w składzie: przewodniczący dr hab. Henryk Jaroszewicz z Uniwersytetu Wrocławskiego, Rafał Adamus, przewodniczący Śląskiej Partii Regionalnej, Alojzy Zimończyk, WOM, Andrzej Szczeponek oraz Aleksandra Gruszka, Stanisław Neblik i Wojtek Orlinski z DURŚ.

Sponsorzy: Nagrody pieniężne ufundowały firmy Lubar za I miejsce, DURŚ II miejsce i Mersplast za III miejsce. Nagrody rzeczowe europoseł Marek Plura dla wszystkich uczestników dyktanda oraz dodatkowe dla najmłodszej uczestniczki i trzech pierwszych miejsc oraz wszystkich członków jury , RAŚ dla pierwszej dziesiątki oraz ŚPR a okręg Rybnicki dla 3 pierwszych miejsc wręczał Ryszard Ucher, Krzysztof Swaczyna radny ze Świerklan ofiarował nagrody książkowe dla 3 pierwszych miejsc. Nagrodę dla najlepszej uczestniczki dyktanda ufundowała dr Ilona Kanclerz – książka ”Historia Mody”. Nagrody dla najstarszego i najmłodszego uczestnika ufundowała ICK Zabytkowa Kopalnia Ignacy-wręczała Małgosia Płoszaj.

Nagrody główne dyplomy i Puchary prezydenta Miasta Kuczery oraz nagrody rzeczowe wręczała radna miasta pani Grażyna Kohut.

Diktand prowadziła pani Izolda Czmok-Nowak z TVP 3 razem z prezesem Demokratycznej Unii Regionalistów Śląskich Józefem Porwołem.

Treść dyktanda który przeczytała pani Izolda Czmok-Nowak.

Zygarek i czas

Jak żech bōł jeszcze takim małym synkym, to mi starka kupiyli na jarmaku zygarek. Taki za dwa czeski. Coch to jo mioł uciechy! Niy miołech tam jeszcze co prowda westy, alech se przipiōn urketa do lajbika ôd galotōw i paradziōłech sie ze zygarkym, choby jaki zasłōżōny ôbywatel, co mu ôrder na karku powiesiyli. Wielach razy wele kogo przechodziōł, toch wyciōngoł zygarek, coby kożdy wiedzioł, że jo mōm zygarek. Trocha utropy było, jak sie mie tam kery spytoł: „A wielaż to mosz godzin na tym zygarku?” – Niyroz żech pedzioł, wielach se tam sōm ôbrachowoł, ale wiela było rychtyk?…

Downij to jeszcze zygarki niy robowały na tuplōwa, jak to terozki, co to aż dwajiścia sztyry godziny boroki muszōm ciś i pokazować. Mōj zygarek to bōł taki, co jak wielgi wajzer pokazowoł dwanoście, a nigdy niy ruszoł sie dalij, to mały dycko trzi po połedniu. Mōj zygarek to żodnymu niy ukrod ani jednyj minuty. Co to bōł za zygarek! Natura mioł ôn fest jednako, niyrod zmiynioł swoji roz powziynte przekōnani, co bydzie pokazowoł trzi po połedniu. Niy bōł lojfrym, niy ścigoł sie, niy spōźnioł sie, niy zmiynioł nigdy swoji miny, ôn bōł dycki spokojny, idzie pedzieć, co mioł ruła. Ôn niy szoł. Co to były za szczyńśliwe czasy przi takim zygarku!

A że teroz tak tyn czas wartko ucieko, tak sie jakoś wszyjsko pomiyniyło, to yno je wina tych nowych zygarkōw, co to ani minuty cicho niy ustojōm: ciyngym ci sie to kryńci, zwyrto, tyko i trzasko choby jaki pytel. I tyż to yno te zygarki nowe winne sōm, co sie wszyjsko zmiynio, co bodej stary rok ucieko, a nowy przichodzi. Ô, kej by jo se niy bōł tego mojigo zygarka zepsuł, dyć doś mi sie ôjciec nagodali: niy ôtwiyrej ônego, ale poszło mi jak Ewie we raju: ciekawoś to zōuwizōu piyrszy schōdek do piekła. Jakech tyn zygarek ôtwar, toch go zepsuł i terozki tak mi tyn czas ucieko i ucieko, że aż strach. Wierzić sie niy chce, co tela ludzi niy wiy, co robić ze czasym. A dejcie se pozōr, bo czas niy mo tyj starości i wiy, co robić z ludziami.

Ôpowiadani podle ks. Jōzefa Gawliny pseudōnim „Stach Kropiciel”

Na podstawie gawędy ks. Józefa Gawliny pseudonim „Stach Kropiciel”

W trakcie sprawdzania prac swoje umiejętności zaprezentowało kółko teatralne Śląskich Zakładów Naukowo Technicznych w spektaklu “Kostuś Trompyjciorz”. Autor: Aleksander Lubina.

Następnie “SZCZYRBICKO CZELODKA” oraz KGW “Popielów – Radziejów”.

Poczęstunek zapewnili nam dr Ilona Kanclerz, Bogusława Konsik, Mariusz Piecowski z Rybnika i Emilia Kristof z Boguszowic oraz Maria Mańka z Rybnika.

Zwycięzcy VI Diktanda Ślōnskij Gŏdki

1) Bartłomiej Wanot z Siemianowic

2) Ewa Szczodra z Mysłowic

3) Grzegorz Buchalik z Żor

4) Krzysztof Szymura z Rybnika

5) Józef Cyran z Lysek

6) Agata Szulik z Rybnika

7) Małgorzata Foltyn z Żor

8) Michał Krupa z Pszowa

9) Marcin Musiał z Katowic

10) Marek Polok z Rybnika

 

Relacja: Józef Porwoł, fotografie: Damian Bizoń