Sztworty Krōl – Ôpowieś podsłuchano
Zaświyciła Gwiozda na gibzdece nieba
kludzōnc po pustyni Trzech Krōli ze Wschodu
śladym ich podōnżo cudzy mody jeszcze
krōl co tak jak tamci krōlewskigo rodu
Wszyjscy sie śpiychajōm do miasta Betlejym
kaj Bosko Dziecina s Maryji zrodzōno
kożdy ś nich mo geszynk jakiś dlo małego
kejby przepowiednia ôstała spełniōno
Mirra i kadzidło a do tego złoto
to piykne geszynki dlo Krōla prziszłego
zaś bogaty geszynk s kamiyni bez mała
mioł być nojzocniejszym ôd krola sztwortego
Pszeca krōl choć mody bōł mōndrym jak żodyn
kiedy wziōn do kapsy trzi zocne kamiynie
darymnie sie pytać po co dziecku ône
kej s gōry inaksze je ich przeznaczyni
Że to wola bosko i tak stać sie miało
dowiy sie krōl sztworty ale i świat cały
kedy to na drōdze samiutki bez flegi
s piynciōma ranami leżoł bajtel mały
I tak wziōn krōl bajtla zanios do wsi ôbok
przikozoł ôchraniać rany ôpatrywać
a biyda we chałpie tōż szlachetny kamiyń
na lyki dlo bajtla fest sie może przidać
No ji s serca dany je droższy niż złoto
dlo darowanego bydzie jak skarb z nieba
chocioż s kapsy ubōł ni mo to znaczynio
bo krōl wiy że tako kwila i potrzeba
Ruszo zatym dali za tōm samōm Gwiozdōm
co to bez pustynia Trzech Krōli kludziła
aż doszoł do miasta kaj śmierć ôjca rodu
w ôkropnej żałości bliskich ôstawiła
Było we zwyczaju że po śmierci chopa
baba szła w niewola do kupy s bajtlami
jakże sie wykupić kej s nikōnd pōmocy
i s niczym ôstali jak tyn palec sami
I tu drugi kamiyń przidoł sie krōlowi
uratowoł życi, wiara w dobro ludzi
coż kej Gwiazdy ni ma na niebie wysokim
i wto tera krōla do stajnie zakludzi
Musi se poradzić pōdzie szukać dali
s gōry naszkryflane sōm wyroki nieba
przeca krōl mioł serce wielki jak te morze
toż i trzeci kamiyń w geszynku dać trzeba
Niy yno w geszynku ale wziōnć na pukiel
za nie swoje winy utropy człowieka
niy myśląc, że kiedyś tyn mu sie ôdpłaci
choć jeszcze niy wiedzioł co go dali czeko.
Toż ôstoł na szifie za tego boroka
a robota tukej gorzkim kōnskiym chleba
w tesnocie, utropach leciały mu lata
ale niy lamyncioł kej tak było trzeba
Krōl ôdzyskoł wolnoś żeby mog iś dali
wtedy to na niebie Gwiazda zaświyciła
ta sama co kedyś Trzech Krōli ze Wschodu
prosto do Dziyciōntka w stajni zakludziła
I zawiodła krōla do stōp jakiś gōry
kaj stoły trzi krziże na nich liche ciała
kedy nad pojtrzednim zaświyciła światłym
łaski boskij mocy kero we sia miała
Pojrzoł krōl do gōry i ôczōm nie wierzy
do krziża przibite ciało umynczōne
rynce nogi we krwi gwoździami przebite
i jeszcze ta gowa w ciyrniowej korōnie
I wtedy sie kapnoł, że człowiek na krziżu
to Tyn do kierego Gwiazda prowdziła
bez tych wszystkich ludzi kierym pōmog w życiu
a teraz do niego przociym zaświyciła
Regina Sobik
„Krōl ôdzyskoł wolnoś żeby mog iś dali
wtedy to na niebie Gwiazda zaświyciła
ta sama co kedyś Trzech Krōli ze Wschodu
prosto do Dziyciōntka w stajni zakludziła” a może tak :
Krōl ôdzyskoł wolnoś co by mog iś dali
a ônczas na niebie Gwiazda zaświyciła
Genau ta co kedyś Trzech Krōli ze Wschodu
Durch aże do Dziyciōntka w stajni zakludziła
?