Rybnik: Pamięci Ludwiga Schneidera

Na skwerze, w sąsiedztwie rybnickiej bazyliki św. Antoniego, ustawiony został postument z płaskorzeźbą przedstawiającą architekta Ludwiga Schneidera, projektanta tej pięknej, neogotyckiej świątyni.

Odsłonięcie pamiątkowego cokołu wpisuje się w obchody tegorocznych rocznic związanych z rybnicką bazyliką: jubileuszu 200-lecia kultu św. Antoniego w naszym mieście oraz 30-lecia nadania kościołowi przez papieża Jana Pawła II tytułu bazyliki mniejszej. W tym roku mija również 120 lat od rozpoczęcia budowy monumentalnego, rybnickiego „nowego kościoła” oraz 80 lat od śmierci architekta świątyni, Ludwiga Schneidera.

– Śmiało można powiedzieć, że Ludwig Schneider jest jednym z twórców wizerunku Rybnika, jaki dziś znamy. To wszak spod jego ręki wyszedł projekt budowli, zwanej przez niektórych „katedrą Ziemi Rybnickiej” – świątyni, będącej najbardziej znanym i charakterystycznym symbolem miasta, obiektu którego znaczenie dla Rybnika znacznie wykracza poza jego sakralne funkcje – przekonuje Piotr Kuczera, prezydent Rybnika. – Ustawiony tuż obok bazyliki postument, upamiętniający jej projektanta, to kolejna z cyklu płaskorzeźb, przedstawiających wybitne postaci, zasłużone dla dziedzictwa kulturowego Rybnika. Przypomnę, że w Parku Kozie Góry mamy płaskorzeźbę fundatora parku – Juliusza Haasego, w Parku Bukówka – Juliusza Rogera, inicjatora budowy kompleksu szpitalnego „Juliusz”, obok „starego kościoła” – ks. Franciszka Blachnickiego, urodzonego w Rybniku założyciela ruchu oazowego „Światło-Życie”, zaś przy Teatrze Ziemi Rybnickiej – poetki Janiny Podlodowskiej – mówi prezydent.

Ludwig Schneider (ur. w 1854 roku, zm. w 1943 r.), architekt Urzędu Retencyjnego w Opolu, przez lata swojej zawodowej kariery wzniósł na Śląsku kilkadziesiąt świątyń w różnych stylach architektonicznych, był jednym z najwybitniejszych i najpopularniejszych architektów Górnego Śląska. Pozostawił po sobie ponad pięćdziesiąt projektów budowli sakralnych. Zaprojektował jednak tylko jedną budowlę sakralną w stylu neogotyckim, z dwuwieżową fasadą: kościół pw. św. Antoniego Padewskiego w Rybniku.

Dalszŏ tajla artykułu niżyj

Dej pozōr tyż:  "Odrzania" w Teatrze Śląskim

Charakterystyczne dla twórczości L. Schneidera było, że do swoich projektów dołączał wskazówki dotyczące zasad projektowania, które należy uwzględniać przy budowie kościoła. Sugerował miejsce położenia, zwracał uwagę na  układ i potrzeby miejscowości, w której budowano świątynię.

– Ludwig Schneider był architektem ery przełomu wieków, czasów, w których Górny Śląsk z krainy miejskiej stawał się krainą przemysłową – mówi dr Henryk Mercik, Miejski Konserwator Zabytków w Rybniku. – Projektowane przez niego kościoły doskonale odpowiadały nowym potrzebom. Były one świetnie zlokalizowane pod względem urbanistycznym, dominowały nad otoczeniem, tworząc wyjątkową przestrzeń. Jeśli chodzi o skalę, to najbardziej imponujące dzieło Schneidera znajduje się właśnie w Rybniku. Zaprojektowana przez niego okazała świątynia dominuje dziś nad miastem, stając się architektonicznym symbolem całej Ziemi Rybnickiej. Samo umiejscowienie rybnickiego kościoła na wzniesieniu, tworzy – zgodnie z założeniami autora – swoisty  drogowskaz do miejsca kultu, będąc równocześnie ważnym i niezmiernie dekoracyjnym elementem miasta widocznym ze wszystkich stron Rybnika i okolic – przekonuje dr Mercik.

Sama budowla jest znakomitym przykładem neogotyckiej architektury z oryginalnym wystrojem wnętrza, szeregiem zdobień i architektonicznych rozwiązań.

– Bardzo się cieszę, że dzięki współpracy z miastem, architekt naszej bazyliki – będącej chlubą Rybnika i jego najbardziej rozpoznawalnym puntem – ma tutaj swoje miejsce – podkreśla ks. Marek Bernacki, proboszcz parafii pw. św. Antoniego. – To nasza historia, nasza tożsamość a współuczestniczenie miasta w celebracji tegorocznych jubileuszy związanych z kultem św. Antoniego ma niezwykle istotny wymiar – podsumowuje proboszcz.

Dej pozōr tyż:  "Ostatnia wola papy" - zaproszenie na spektakl

Społym budujymy nowo ślōnsko kultura. Je żeś z nami? Spōmōż Wachtyrza

Ôstŏw ôdpowiydź

Twoja adresa email niy bydzie ôpublikowanŏ. Wymŏgane pola sōm ôznŏczōne *

Jakeście sam sōm, to mōmy małõ prośbã. Budujymy plac, co mŏ reszpekt do Ślōnska, naszyj mŏwy i naszyj kultury. Chcymy nim prōmować to niymaterialne bogajstwo nŏs i naszyj ziymie, ale to biere czas i siyły.

Mōgliby my zawrzić artykuły i dŏwać płatny dostymp, ale kultura powinna być darmowŏ do wszyjskich. Wierzymy w to, iże nasze wejzdrzynie może być tyż Waszym wejzdrzyniym i niy chcymy kŏzać Wōm za to płacić.

Ale mōgymy poprosić. Wachtyrz je za darmo, ale jak podobajōm Wōm sie nasze teksty, jak chcecie, żeby było ich wiyncyj i wiyncyj, to pōmyślcie ô finansowym spōmożyniu serwisu. Z Waszōm pōmocōm bydymy mōgli bez przikłŏd:

  • pisać wiyncyj tekstōw
  • ôbsztalować teksty u autorōw
  • rychtować relacyje ze zdarzyń w terynie
  • kupić profesjōnalny sprzynt do nagrowaniŏ wideo

Piyńć złotych, dziesiyńć abo piyńćdziesiōnt, to je jedno. Bydymy tak samo wdziynczni za spiyranie naszego serwisu. Nawet nojmyńszŏ kwota pōmoże, a dyć przekŏzanie jij to ino chwila. Dziynkujymy.

Spōmōż Wachtyrza