Rybnik: Pamięci Ludwiga Schneidera

Na skwerze, w sąsiedztwie rybnickiej bazyliki św. Antoniego, ustawiony został postument z płaskorzeźbą przedstawiającą architekta Ludwiga Schneidera, projektanta tej pięknej, neogotyckiej świątyni.

Odsłonięcie pamiątkowego cokołu wpisuje się w obchody tegorocznych rocznic związanych z rybnicką bazyliką: jubileuszu 200-lecia kultu św. Antoniego w naszym mieście oraz 30-lecia nadania kościołowi przez papieża Jana Pawła II tytułu bazyliki mniejszej. W tym roku mija również 120 lat od rozpoczęcia budowy monumentalnego, rybnickiego „nowego kościoła” oraz 80 lat od śmierci architekta świątyni, Ludwiga Schneidera.

– Śmiało można powiedzieć, że Ludwig Schneider jest jednym z twórców wizerunku Rybnika, jaki dziś znamy. To wszak spod jego ręki wyszedł projekt budowli, zwanej przez niektórych „katedrą Ziemi Rybnickiej” – świątyni, będącej najbardziej znanym i charakterystycznym symbolem miasta, obiektu którego znaczenie dla Rybnika znacznie wykracza poza jego sakralne funkcje – przekonuje Piotr Kuczera, prezydent Rybnika. – Ustawiony tuż obok bazyliki postument, upamiętniający jej projektanta, to kolejna z cyklu płaskorzeźb, przedstawiających wybitne postaci, zasłużone dla dziedzictwa kulturowego Rybnika. Przypomnę, że w Parku Kozie Góry mamy płaskorzeźbę fundatora parku – Juliusza Haasego, w Parku Bukówka – Juliusza Rogera, inicjatora budowy kompleksu szpitalnego „Juliusz”, obok „starego kościoła” – ks. Franciszka Blachnickiego, urodzonego w Rybniku założyciela ruchu oazowego „Światło-Życie”, zaś przy Teatrze Ziemi Rybnickiej – poetki Janiny Podlodowskiej – mówi prezydent.

Ludwig Schneider (ur. w 1854 roku, zm. w 1943 r.), architekt Urzędu Retencyjnego w Opolu, przez lata swojej zawodowej kariery wzniósł na Śląsku kilkadziesiąt świątyń w różnych stylach architektonicznych, był jednym z najwybitniejszych i najpopularniejszych architektów Górnego Śląska. Pozostawił po sobie ponad pięćdziesiąt projektów budowli sakralnych. Zaprojektował jednak tylko jedną budowlę sakralną w stylu neogotyckim, z dwuwieżową fasadą: kościół pw. św. Antoniego Padewskiego w Rybniku.

Dalszŏ tajla artykułu niżyj

Charakterystyczne dla twórczości L. Schneidera było, że do swoich projektów dołączał wskazówki dotyczące zasad projektowania, które należy uwzględniać przy budowie kościoła. Sugerował miejsce położenia, zwracał uwagę na  układ i potrzeby miejscowości, w której budowano świątynię.

– Ludwig Schneider był architektem ery przełomu wieków, czasów, w których Górny Śląsk z krainy miejskiej stawał się krainą przemysłową – mówi dr Henryk Mercik, Miejski Konserwator Zabytków w Rybniku. – Projektowane przez niego kościoły doskonale odpowiadały nowym potrzebom. Były one świetnie zlokalizowane pod względem urbanistycznym, dominowały nad otoczeniem, tworząc wyjątkową przestrzeń. Jeśli chodzi o skalę, to najbardziej imponujące dzieło Schneidera znajduje się właśnie w Rybniku. Zaprojektowana przez niego okazała świątynia dominuje dziś nad miastem, stając się architektonicznym symbolem całej Ziemi Rybnickiej. Samo umiejscowienie rybnickiego kościoła na wzniesieniu, tworzy – zgodnie z założeniami autora – swoisty  drogowskaz do miejsca kultu, będąc równocześnie ważnym i niezmiernie dekoracyjnym elementem miasta widocznym ze wszystkich stron Rybnika i okolic – przekonuje dr Mercik.

Sama budowla jest znakomitym przykładem neogotyckiej architektury z oryginalnym wystrojem wnętrza, szeregiem zdobień i architektonicznych rozwiązań.

– Bardzo się cieszę, że dzięki współpracy z miastem, architekt naszej bazyliki – będącej chlubą Rybnika i jego najbardziej rozpoznawalnym puntem – ma tutaj swoje miejsce – podkreśla ks. Marek Bernacki, proboszcz parafii pw. św. Antoniego. – To nasza historia, nasza tożsamość a współuczestniczenie miasta w celebracji tegorocznych jubileuszy związanych z kultem św. Antoniego ma niezwykle istotny wymiar – podsumowuje proboszcz.