Poranek

Poranek                                                                               

 

Zapamiętamy  ten  poranek,

zanim ogłoszą wojnę.

Obrazy wprawnie i przezornie zamieszkają

w lepiankach nad powłoką niepamięci,

obrazy jeszcze z ciszy, tuż sprzed,

zapach mokrej ziemi, ptaki skaczące

jak piłki po chodniku, skandujące życie,

łyskające błękitnymi skrzydłami,

śpiew dochodzący z porannej mszy,

później wiatr, który wzmaga się

z każdą minutą i skręca chmury

w fajerwerki fowistycznych barw.

Potem koniec spektaklu, niebo ciemniejące

od łoskotu, powietrze wypełnione

ciężarem ołowiu, trudno oddychać, tumult gdzieś

za murami i szybami, chłopcy posyłają spojrzenia

roziskrzone rozpaczą,

nie zobaczymy ich już, a w zamkniętym kościele

motyl cytrynek, który wpadł tutaj rano

beztrosko jak podpity po balu, będzie się chwiał

od ściany do ściany, do końca kreślił

historie tamtego czasu, naszego życia,

które odchodzi wyznaczoną drogą,

i niknie jak oddział za wzgórzem.

 

Gabriela Szewiola, Ślązaczka, germanistka, ukończyła studia na uniwersytecie w Lipsku, od wielu lat pracuje jako wykładowca języka niemieckiego na Politechnice Śląskiej. Współpracuje jako edukator z Goethe-Institut, kieruje Ogólnopolską Olimpiadą Języka Niemieckiego dla studentów uczelni technicznych. Naucza z pasją. Wciąż doskonali swój warsztat wykładowcy, stosując nowatorskie i autorskie metody dydaktyczne. Uczestniczy w konferencjach i publikuje swoje artykuły.

Prywatnie mama dwójki dorosłych dzieci. W wolnym czasie obcuje z przyrodą, wędrując i uprawiając ogród, czyta, pisze i próbuje doskonalić swoją znajomość języków obcych.