Karol Gwóźdź: Jasminium
Prymierowy wiersz “Jasminum” ôd ślōnskego poety, Karola Gwoździa, na Dziyń Ślōnskij Gŏdki. Wielu z nŏs ôd tōmiku “Myśli ukryte” wydanego we 2010 roku napoczynało przigoda ze czytaniym po ślōnsku. Tōmik tyn bōł zapisany we alfabecie Steuera, kerymu autor je wierny do dzisiej. Wiersz “Jasminum” publikujymy we steuerowym ôryginale (po lewej) i zapisie ślabikŏrzowym (po prawej).
JASMINUM
Czystyj mjyłośći Twoij uornamynt A uornamynt złotym zdobjůny Ńych mje tuli kożdo noc Uotworzy ćynżkje powjeki Mankulijům zdowjůne I pokryje můj truc a jankor
I przizwůl, uo Nojdrogszo A hymnym skrůmnych słůw Serce wytlałe uoblecze Twůj Majestat
Naucz mje żyć Jaśmińe, co śe blyskosz Půmůż mi być!
Uokryj mje mantlym swoij dobroći I naucz mje widźeć uoczami Twojymi A jo w swoij zaufanyj wjernośći Byda szoł za wůńům Twojich krokůw I kaj jyno mje poprowadźisz Czuć śe bezpjeczńe byda u Twojygo boku A szczybne krapki we ślypjach Bydům jyno uobrozkjym szczynśćo |
JASMINUM
Czystyj miyłości Twojij ôrnamynt A ôrnamynt złotym zdobiōny Niych mie tuli kożdo noc Ôtworzi ciynżke powieki Mankulijōm zdowiōne I pokryje mōj truc a jankōr
I przizwōl, ô Nojdrogszo A hymnym skrōmnych słōw Serce wytlałe ôblecze Twōj Majestat
Naucz mie żyć Jaśminie, co sie blyskosz Pōmōż mi być!
Ôkryj mie mantlym swojij dobroci I naucz mie widzieć ôczami Twojymi A jo w swojij zaufanyj wierności Byda szoł za wōniōm Twojich krokōw I kaj jyno mie poprowadzisz Czuć sie bezpiecznie byda u Twojygo boku A strzybrne krapki we ślypiach Bydōm jyno ôbrozkym szczyńścio |