“1989” Grzegorza Kopaczewskiego Historyczną Książką roku 2019!
Zakończył się plebiscyt “Historia Zebrana” portali Histmag.org i granice.pl na Historyczną Książkę roku 2019. W kategorii “W rolach głównych” głosowanie internautów wygrała książka “1989” Grzegorza Kopaczewskiego, która ukazała się pod patronatem naszego portalu. Gratulujemy autorowi i zapraszamy tym bardziej do lektury. Tutaj link do oficjalnych wyników.
A o czym jest książka “1989” Grzegorza Kopaczewskiego? To ciepła i zabawna opowieść o pasji, marzeniach, ambicji i sile lokalnej wspólnoty. Lekkie i zręczne połączenie wspomnień i historycznego eseju. Autor, rocznik 1977, mieszkaniec chorzowskiego Klimzowca, z perspektywy nastolatka wspomina ostatni tytuł mistrzowski dla drużyny Ruchu Chorzów wraz z otaczającą ówczesną rzeczywistością. Książka zyskała już polecenie Wojciech Kuczoka oraz bardzo pozytywną recenzję Pawła Czado z Katowickiej Gazety Wyborczej, który pisał m.in.: “Niebiescy doczekali się swojego Nicka Hornby’ego. Serdecznie uśmiałem się, czytając te wspomnienia. Kopaczewski bardzo plastycznie oddaje swe tęsknoty, nadzieje, paroksyzmy kibicowskiej radości i wściekłości… wspaniale opisuje, jak dziecięca wrażliwość musiała zmierzyć się z brutalną rzeczywistością. Wszystkim polecam tę książkę.”
Pełna recenzja Pawła Czado na stronie Gazety Wyborczej.
To trzecia książka Grzegorza Kopaczewskiego. Wcześniej w Wydawnictwie Czarnym wydał powieści Global nation. Obrazki z czasów popkultury i Huta.
Dalszŏ tajla artykułu niżyj
Przypomnijmy też, że to ten sam konkurs, który w 2016 roku wygrała książka “Dziennik księdza Franza Pawlara” – zapis Tragedii Górnośląskiej z 1945 roku na podstawie pamiętnika księdza z Pławniowic. Dziennik został opracowany przez Leszka Jodlińskiego i jego drugie wydanie jest dostępne w wydawnictwie AZORY: https://azorywydawnictwo.pl/zapowiedzi/nasze-publikacje/
Dziennik księdza Franza Pawlara daje przejmujący i bardzo osobisty obraz wsi górnośląskiej i pośrednio podobnych jej osad i małych miasteczek Górnego Śląska w czasie tzw. godziny zero i czasu określanego współcześnie mianem Tragedii Górnośląskiej. Narracja księdza Pawlara to obraz Śląska, zamkniętego do mikrokosmosu podgliwickich Pławniowic (niem. Plawniowitz), zajmowanych przez Armię Sowiecką. Osobisty, a mimo to niemal dokumentalny obraz Pławniowic w 1945 r., jednej z wielu górnośląskich wiosek u schyłku jednego totalitaryzmu i zniewolenia przez nowy. To epicko powściągliwa, lecz bardzo osobista relacja księdza, przede wszystkim jednak mieszkańca górnośląskiej wsi, bacznego obserwatora, z wyraźnym nerwem literackim. Dziennik jest opisem postaw ludzi wobec zła, poddawania mu się lub przeciwstawiania.
To także prosta opowieść na temat tego, co dzieje się każdego dnia. Jak reagują mieszkańcy na zmiany, jak giną, jak uczestniczą w złu lub mu się przeciwstawiają. Świadom wyjątkowego charakteru zdarzeń w których uczestniczy, ksiądz Pawlar postanowił je wiernie opisać.