Sprawiedliwi Ślązacy: Folksdojcze z Bielska

Małżeństwo “folksdojczów” Paul i Regina David z Bielska (niespokrewnieni z Konradem Davidem) oraz ich córka Margit ukrywało w latach 1943-45 w piwnicy wydrążonej pod podwórkiem w sumie 12 żydów (w tym dwa niemowlaki), podczas gdy na podwórku rojno było od SS-manów oraz przedstawicieli innych niemieckich służb mundurowych. Paul David prowadził bowiem warsztat naprawy ciężarówek, zaś niemieckie służby mundurowe były jego najlepszymi klientami. Tak więc tylko dzięki dobrym stosunkom z tymi klientami  było możliwe wyżywienie 12 osób bez własnych przydziałów w okresie racjonowania praktycznie wszystkiego.

Pierwszych gości rodzina Davidów zaczęła ukrywać w 1943 roku, kiedy to z prośbą o pomoc zwrócili się do cichego antyfaszysty członkowie polskiego podziemia. Pierwszymi “gośćmi” była rodzina zbiegła z getto w Będzinie. Ludzie ci posiadali sfałszowane dokumenty. Natomiast kartki żywnościowe zorganizowała wówczas 19-letnia Margit Paul, córka Reginy i Paula, która pracowała w miejscowym urzędzie pracy. Oficjalnie przedstawiano ich jako dalekich krewnych. Przybyłych później zbiegów ukrywano w sporządzonej do tego celu kryjówce pod podwórkiem. Margit miała już wówczas nieślubne dziecko, Helgę, którą opiekowali się dziadkowie, gdy jej mama była w pracy. Z obawy że dziewczynka coś niechcący wypepla, trzymano ją w nieświadomości. Obcych ludzi przedstawiano jej za podróżujących krewniaków, zaś gromadzona w domu żywności miała służyć tuczeniu gęsi.

Niedawno Helga Baudis opublikowała wspomnienia swej matki w książce p.t. “Das Versteck” (pol.: Kryjówka).. 26.10.1982 rodzina Davidów została uznana za “Sprawiedliwych wśród Narodów Świata”, aczkolwiek pisemnego powiadomienia żyjącej wówczas w NRD rodzinie nie dostarczono za sprawą Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego (MfS). Medal wraz z dyplomem mogła przyjąć już tylko ich córka Margit w dniu 23.10.1992. Rodziny, które w ten sposób związał los, utrzymują kontakt do dziś.

Dej pozōr tyż:  Lektura i zakup obowiązkowe: "ŚLŌNZŎKI" Mariana Kulika.

Społym budujymy nowo ślōnsko kultura. Je żeś z nami? Spōmōż Wachtyrza

Andreas Drahs – “krojcok” z Opola, urodzony w 1972 r. Z zawodu dyplomowany ekonomista i doradca PR. Udziela się społecznie na rzecz ludzi niepełnosprawnych i imigrantów (również tych z Polski) w Niemczech. Interesuje się także historią nowożytną Śląska.

Śledź autora:

Ôstŏw ôdpowiydź

Twoja adresa email niy bydzie ôpublikowanŏ. Wymŏgane pola sōm ôznŏczōne *

Jakeście sam sōm, to mōmy małõ prośbã. Budujymy plac, co mŏ reszpekt do Ślōnska, naszyj mŏwy i naszyj kultury. Chcymy nim prōmować to niymaterialne bogajstwo nŏs i naszyj ziymie, ale to biere czas i siyły.

Mōgliby my zawrzić artykuły i dŏwać płatny dostymp, ale kultura powinna być darmowŏ do wszyjskich. Wierzymy w to, iże nasze wejzdrzynie może być tyż Waszym wejzdrzyniym i niy chcymy kŏzać Wōm za to płacić.

Ale mōgymy poprosić. Wachtyrz je za darmo, ale jak podobajōm Wōm sie nasze teksty, jak chcecie, żeby było ich wiyncyj i wiyncyj, to pōmyślcie ô finansowym spōmożyniu serwisu. Z Waszōm pōmocōm bydymy mōgli bez przikłŏd:

  • pisać wiyncyj tekstōw
  • ôbsztalować teksty u autorōw
  • rychtować relacyje ze zdarzyń w terynie
  • kupić profesjōnalny sprzynt do nagrowaniŏ wideo

Piyńć złotych, dziesiyńć abo piyńćdziesiōnt, to je jedno. Bydymy tak samo wdziynczni za spiyranie naszego serwisu. Nawet nojmyńszŏ kwota pōmoże, a dyć przekŏzanie jij to ino chwila. Dziynkujymy.

Spōmōż Wachtyrza